رأی وحدترویه شماره 587 ()- 14/10/1372
تخفیف و ارفاق و یا معافیت مجازات مرتکبین قاچاق
احتراماً به استحضار میرساند: شعب 32 و 34 دیوانعالی کشور در رسیدگی به پروندههای کیفری مرتکبین قاچاق در استنباط از مواد (1، 6 و 10) قانون مجازات مرتکبین قاچاق مصوب 29/12/1312 و اصلاحات مربوطه و ماده (22) قانون مجازات اسلامی در مورد تخفیف در جریمه متعلقه رویههای مختلف اتخاذ نمودهاند که مستلزم رسیدگی هیأت عمومی دیوانعالی کشور برای ایجاد رویه واحد برطبق ماده واحده قانون وحدترویه قضایی مصوب 7/4/1328 میباشد، پروندههای مزبور و آرای مربوطه به این شرح است:
1 ـ به حکایت پرونده 18/32/3862 شعبه 32 دیوانعالی کشور آقای احمد مبرهنی به اتهام حمل 120 باکس سیگار خارجی قاچاق براثر شکایت اداره کل دخانیات بوشهر مورد تعقیب کیفری دادسرای انقلاب اسلامی بوشهر واقع شده و پرونده پس از تنظیم کیفرخواست به دادگاه انقلاب اسلامی ارسال و اداره کل دخانیات مبلغ 000/478/1 ریال به عنوان جریمه مطالبه نموده است. دادگاه پس از رسیدگی براساس مدارک پرونده جرم ارتکابی متهم را ثابت دانسته و به استناد مادتین (1 و 6) قانون مجازات مرتکبین قاچاق با رعایت تبصره ماده (17) قانون برنامه اول توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور مصوب 1368 و رعایت ماده (22) قانون مجازات اسلامی علاوه بر ضبط کالای قاچاق مکشوفه به نفع دولت، حکم بر محکومیت متهم به پرداخت یک میلیون ریال جریمه متعلقه (با رعایت تخفیف) و مبلغ 000/71 ریال جزای نقدی بدل از حبس صادر نموده است.
محکومعلیه از این حکم تجدیدنظر خواسته و شعبه 32 دیوانعالی کشور پس از رسیدگی رأی شماره 530 ـ26/11/71/1 به این شرح صادر نموده است:
.... نظر به اینکه طبق مفاد مواد (1، 6 و 10) قانون مجازات مرتکبین قاچاق فقط مجازات حبس درمورد مرتکبین قاچاق امر کیفری تلقی گردیده است و ضبط مال مورد قاچاق و همچنین وصول جزای نقدی از مرتکبین قاچاق یک امر حکومتی تلقی گردیده که انجام آن قبل از ارسال پرونده از حدود اختیارات مأمورین ادارات گمرکی و سایر مأمورین ذیربط قرار داده شده است که در صورت استنکاف وی از پرداخت جریمه به محاکم قضایی معرفی میشود فلذا اعمال تخفیف اختصاص به مجازات حبس دارد و شامل ضبط کالای قاچاق و اخذ دوبرابر بهای مال مورد قاچاق ویا دوبرابر درآمد مقرر از برای دولت نخواهد بود، نظر به مراتب مذکور حکم دادگاه در قسمت اعمال تخفیف از پرداخت جریمه متعلقه به لحاظ مغایرت آن با مفاد مواد قانونی فوقالذکر نقض میشود.
رسیدگی مجدد به شعبه دیگر دادگاه انقلاب اسلامی بوشهر و در صورت نبودن شعبه دیگر در استان مزبور به دادگاه انقلاب اسلامی شیراز ارجاع میگردد.
2 ـ به حکایت پرونده 9/34/4021 شعبه 34 دیوانعالی کشور آقای سیدعلی صالحزاده و سه نفر دیگر به اتهام ارتکاب قاچاق 630 حلقه نوار خام ویدیویی مورد پیگرد کیفری دادسرای انقلاب اسلامی یزد واقع شدهاند و اداره گمرک یزد مبلغ 500/729/10 ریال بابت جریمه مطالبه کرده است. پرونده پس از تنظیم کیفرخواست به دادگاه انقلاب اسلامی یزد ارسال گردیده و آقای صالحزاده که 120 حلقه نوار داشته در دفاع از اتهام خود اظهار نموده که دبیر زبان انگلیسی در اصفهان میباشد و نوارها را برای تکثیر و تدریس زبان انگلیسی خریده و سابقه محکومیت کیفری ندارد و اجارهنشین است و از طبقه مستضعف میباشد و علم به قاچاق بودن نوارها نداشته است. دادگاه انقلاب اسلامی یزد پس از رسیدگی ارتکاب جرم را ثابت دانسته و به استناد ماده اول قانون مجازات مرتکبین قاچاق و ماده (22) قانون مجازات اسلامی علاوه بر ضبط کالا برای هریک از متهمین مجازات کیفری متناسب تعیین کرده و آقای صالحزاده را به پرداخت 000/150 ریال جریمه و یک ماه حبس تعلیقی محکوم نموده است. محکومعلیه (آقای صالحزاده) از این حکم تجدیدنظر خواسته و نوشته است مدت دوسال در آموزش و پرورش اصفهان خدمت آموزشی دارد و مستأجر میباشد و پساندازی ندارد و هنوز اقساط وام دهساله جهت هزینه ازدواج خود را بدهکار است و به حکم دادگاه اعتراض دارد شعبه 34 دیوانعالی کشور در مقام تجدیدنظر به این پرونده رسیدگی نموده و رأی شماره 33/34 مورخ 30/3/1372 را به این شرح صادر نموده است:
چون تجدیدنظرخواه در همه مراحل اظهار داشته که نمیدانسته این کالا قاچاق است و برای استفاده مشروع خود و دوستانش تهیه نموده که با توجه به شغل او ظاهراً مقرون به صحت است به علاوه محتمل است واردکننده اصلی مقررات گمرکی را رعایت کرده باشد و شبهه مصداقی قاچاق میباشد و با قطعنظر از آن به لحاظ استضعاف و اینکه مستأجر است استحقاق تخفیف بیشتر و لااقل تخفیف در کل جریمه نقدی را داشته است که رعایت نشده لذا با تجدیدنظر موافقت میگردد و ضمن نقض حکم صادره، پرونده به دادگاه همعرض ارسال میشود.
نظریه ـ ماده اول قانون مجازات مرتکبین قاچاق مصوب 1312 و اصلاحی آن مقرر داشته که مرتکبین قاچاق علاوه بر رد مال و پرداخت دو برابر درآمدی که برای دولت مقرر بوده (درمورد اموال موضوع درآمد دولت) و حبس تا دو سال محکوم میشوند. در ماده (6) این قانون هم به ادارات مأمور وصول درآمد دولت اختیار داده شده که فقط برای یک بار از تعقیب کیفری مباشر یا شرکای جرم قاچاق صرفنظر کرده و با وصول جزای نقدی و ضبط مال و در صورت از بین رفتن مال با وصول بهای آن اکتفا نمایند و پرداخت جزای نقدی آثار جزایی نداشته و مشمول مقررات تکرار یا تعدد جرم نخواهد بود. در ماده (10) قانون مجازات مرتکبین قاچاق هم تصریح شده که ترتیب وصول جزای نقدی و بهای مال از بین رفته و احتساب بازداشت ما به ازای آن به نحوی است که در قانون نحوه اجرای محکومیتهای مالی مقرر است شعبه 34 دیوانعالی کشور جریمه متعلقه یا جزای نقدی را که همان دو برابر درآمد قانونی دولت میباشد قابل تخفیف دانسته و از اینکه دادگاه بایستی با توجه به خصوصیات متهم تخفیف بیشتری برای او قائل شده باشد حکم دادگاه انقلاب اسلامی را نقض نموده لیکن شعبه 32 دیوانعالی کشور اصولاً جریمه متعلقه یا جزای نقدی را در جرم قاچاق قابل تخفیف ندانسته و تخفیف در آن را مخالف قانون تشخیص و حکم دادگاه انقلاب اسلامی را از این لحاظ نقض کرده است. بنابراین اختلاف رویه دو شعبه درمورد تخفیف دو برابر درآمد دولت میباشد که نحوه وصول آن در قانون معین است.
معاون اول قضایی دیوانعالی کشورـ فتح ا...یاوری
به تاریخ روز سهشنبه 14/10/1372 جلسه وحدترویه هیأت عمومی دیوانعالی کشور به ریاست رییس دیوانعالی کشور و با حضور نماینده دادستان محترم کل کشور و جنابان آقایان رؤسا و مستشاران شعب کیفری و حقوقی دیوانعالی کشور تشکیل گردید.
پس از طرح موضوع و قرائت گزارش و بررسی اوراق پرونده و استماع عقیده نماینده دادستان محترم کل کشور، مبنی بر: «ماده (1) قانون مجازات مرتکبین قاچاق مقرر داشته، مرتکبین قاچاق علاوه بر رد مال به حبس جنحهای تا دو سال و پرداخت دو برابر درآمدی که برای دولت مقرر بوده، باید محکوم شوند و ماده (6) این قانون به ادارات مأمور وصول درآمد دولت اختیار داده نسبت به اینگونه موارد فقط یک بار از تعقیب کیفری مباشر یا شرکای جرم صرفنظر کرده و فقط به وصول جزای نقدی و ضبط مال اقدام نمایند و از مواد فوقالذکر استفاده میشود که ادارات ذینفع نمیتوانند از جزای نقدی مقرر در قانون و ضبط کالای قاچاق صرفنظر نمایند و چنانچه مرتکبین از پرداخت جزای نقدی یا بهای مال از بین رفته استنکاف نمایند و پرونده در دادگاه مطرح شود، دادگاه مکلف است جزای نقدی خواسته شده و بهای مال از بین رفته را مورد حکم قرار دهد و این قسمت از محکومیت قابل تخفیف نمیباشد، بنابراین فقط مجازات حبس مذکور در ماده قابل تخفیف میباشد،لذا رأی شعبه 32 دیوانعالی کشور که براین اساس صادر شده موجه بوده و مورد تأیید است». مشاوره نموده و اکثریت بدین شرح رأی دادهاند:
رأی وحدترویه هیأت عمومی دیوانعالی کشور
مستفاد از ماده اول قانون مجازات مرتکبین قاچاق مصوب 29/12/1353 و تبصرههای آن و () ماده (6) قانون مزبور و تبصره مربوطه (2) این است که رد عین مال موضوع قاچاق و پرداخت دوبرابر درآمدی که طبق قانون برای دولت مقرر گردیده در مجموع، محکومبه مالی را علیه مرتکبین قاچاق تشکیل میدهد و نحوه وصول آن که در ماده (10) قانون() مجازات مرتکبین قاچاق معین شده مانند نحوه اجرای سایر محکومیتهای مالی میباشد و شامل تخفیف نمیشود لیکن مجازات کیفری مرتکبین قاچاق تا دوسال حبس است و در این مورد در صورت وجود شرایطی که قانون مقرر داشته مجازات حبس ممکن است مشمول تخفیف و ارفاق و یا معافیت مرتکب گردد.
بنابراین رأی شعبه 32 دیوانعالی کشور که با این نظر مطابقت دارد صحیح و منطبق با موازین قانونی است.
این رأی برطبق ماده واحده قانون وحدترویه قضایی مصوب 1328 برای شعب دیوانعالی کشور و برای دادگاهها در موارد مشابه لازمالاتباع است.