رأی وحدترویه شماره 10 ()- 21/7/1355
قطع اشجار مشترک بین چند نفر به وسیله یکی از شرکاﺀ
در دو شعبه دوم و یازدهم دیوانعالی کشور راجع به اینکه قطع اشجار مشترک بین چند نفر وسیله یکی از شرکا جرم است یا خیر آرای متهافتی به شرح ذیل صادر شده است:
1 ـ به شرح پرونده کیفری کلاسه 9537ـ4 (آقای اسدالله سالاری) از (آقای علیاصغر زاده) شکایت کرده که وی در باغ فرجامخواه باغبان و نیز دارای یک سهم از باغ بوده و 20 عدد از درختان باغ را قطع کرده و فروخته است آقای جانشین بازپرس بافت قطع درخت را از طرف مشتکیعنه به اعتبار شرکت او در باغ جرم ندانسته و قرار منع تعقیب صادر کرده که به موافقت دادسرا رسیده و در رسیدگی پژوهشی نیز شعبه اول دادگاه استان کرمان آن را تأیید نموده است در رسیدگی به فرجامخواهی شاکی شعبه دوم دیوانعالی کشور چنین رأی داده است:
(اعتراض فرجامخواه وارد نیست و از نظر رعایت قواعد دادرسی نیز اشکال مستلزم نقضی به نظر نمیرسد و قرار فرجامخواسته ابرام میشود).
2 ـ به شرح پرونده کیفری کلاسه... (آقای مهدی تاجالدینی) از آقای غلامحسین شهابی شکایت داشته که با شرکت و اتفاق یکدیگر زمینی را سپیدار کاشتهاند و مشتکیعنه سپیدارها را قطع کرده و قسمت اعظم آن را خود برداشته مشتکیعنه گفته است سپیدارهای سهم خود را قطع کرده است جانشین بازپرس بافت به عدم وقوع بزه و عدم پیگرد نظر داده که پس از موافقت دادسرا قرار صادره در شعبه دوم دادگاه استان کرمان استوار شده است شعبه یازدهم دیوانعالی کشور در رسیدگی فرجامی نسبت به موضوع چنین رأی داده است:
(اعتراض مؤثری از طرف شاکی فرجامخواه نشده لکن نظر به اینکه دادگاه استان در رأی خود به استناد اشاعه مالکیت درختهای مورد دعوی بین شاکی و متهم به جرم نبودن عمل بر فرض صحت اظهارعقیده نموده و این نظر قانونی و منطبق با اصول نیست بلکه تخریب مال مشترک نیز از طرف شریک به علت آنکه شریک دیگر در جزء جزء آن مشاعاً مالکیت دارد جرم است و بنابراین رأی فرجامخواسته شکسته میشود...) چنانکه ملاحظه میشود در مورد اول شعبه دوم دیوانعالی کشور با ابرام رأی پژوهشی قطع درخت را از طرف شریک جرم ندانسته است درصورتی که شعبه یازدهم دیوانعالی کشور در موردی نظیر ماسبق عمل قطع درخت را از طرف یک شریک به علت مالکیت شریک دیگر در جزءجزء مال جرم شناخته است علیهذا طبق قانون وحدترویه قضایی 2508ش تقاضای رسیدگی و صدور رأی شایسته را دارم.
دادستان کل کشور ـ احمدفلاح رستگار
به تاریخ روز چهارشنبه 21/7/1355 هیأت عمومی دیوانعالی کشور تشکیل گردید. پس از طرح و بررسی اوراق پرونده و قرائت گزارش و استماع عقیده جناب آقای دادستان کل کشور مبنی بر: به نظر اینجانب قطع درخت متعلق به دیگری با سوء نیت اعم از اینکه مثمر یا غیرمثمر باشد مشمول ماده (262) قانون مجازات عمومی میباشد و رأی شماره 70 مورخ 15/11/1354 ردیف 76 هیأت عمومی دیوانعالی کشور هم حاکی از این موضوع و در موضوع مورد بحث با توجه به اینکه مفهوم اشتراک در مالکیت مالی تعلق هر جزء از آن به مالکین مشاعی به نسبت سهمشان میباشد لذا بر قطع درخت مشترک با سوء نیت وسیله یکی از شرکا عنوان قطع درخت متعلق به دیگری صادق است و عمل مرتکب مشمول ماده (262) قانون مجازات عمومی میباشد مشاوره نموده چنین رأی میدهند:
رأی هیأت عمومی هیأت دیوانعالی کشور
بهطوری که از اطلاق و عموم ماده (262) قانون کیفر عمومی() مستفاد میگردد ارتکاب اعمال مذکور درآن ماده در صورتی که مقرون به قصد اضرار و یا جلب منافع غیرمجاز با سوء نیت باشد قابل تعقیب و مجازات است هرچند مالکیت اموال موضوع جرم مشمول ماده فوق بهطور اشتراک و اشاعه باشد. این رأی طبق ماده واحده قانون وحدترویه مصوب سال 1328 در موارد مشابه لازمالاتباع است.