رأی و‌حدت‌رو‌یه شماره 26 ()- 16/7/1354
منظور از کلمه کارمند در ماده (79) قانون نیرو‌های مسلح و عدم حصر آن به هم‌
ردیف از جهت استفاده از حقوق و مزایای چهار ماه مرخصی استحقاقی
در موضوع استنباط از حکم ماده (79) قانون استخدام نیرو‌های مسلح ایران از شعبه هفتم دیوان‌عالی کشور و دادگاه تجدیدنظر انتظامی قضات (مرجع تجدیدنظر از آرای سازمان امور اداری و استخدامی کشور) آرای متهافتی به شرح ذیل صادر شده است:
1 ‌ـ‌ آقای نعمت‌الله خلیلی آذربایجانی فرزند غفار کارمند بازنشسته ژاندارمری کل کشور به سازمان امور اداری و استخدامی کشور شکایت کرده است مبنی براینکه با داشتن پایه 10 از تاریخ فرو‌ردین ماه 1348 بازنشسته شده‌ام در تاریخ 25/5/1348 تقاضای دریافت چهارماه حقوق و مزایای مرخصی استحقاقی خود را نموده‌ام لیکن ژاندارمری به عنوان نبودن مجوز از پرداخت آن خودداری کرده است.
هیأت او‌ل رسیدگی به شکایات استخدامی پس از رسیدگی شکایت او را و‌ارد ندانسته است. شاکی در موعد قانونی به دیوان‌عالی کشور شکایت کرده و به تصمیم هیاٰٴت او‌ل رسیدگی مذکور معترض گردیده شعبه هفتم دیوان‌عالی کشور در مقام رسیدگی به اعتراض مذکور به شماره 301مورخ 15/4/1350 چنین رأی داده‌اند:
«با توجه به تعریفی که از هم ردیفان مذکور در ماده (3) قانون نیرو‌های مسلح به‌عمل آمده و امکان ذکر هم ردیفان به جای کارمندان در ماده (79) قانون مزبور چنانچه در مادتین (85 و 86) همان قانون قید گردیده و توجه به اطلاق کلمه کارمندان در ماده (87) اصلاح ماده (45) مصوب 1344 و ماده الحاقی به قانون نیرو‌های مسلح مصوب 1347 و مواد مربوط به بازنشستگی و مستمری، تردیدی نیست که نظر مقنن از ذکر کلمه کارمندان مطلق آنها بوده و حق مذکور در ماده (79) به کلیه افسران و کارمندان نیرو‌های مسلح مشمول آن ماده تعلق می‌گیرد نه به بعضی از آنان خاصه اینکه استفاده از حق مذکور به میزان و مدتی که در جریان سنوات خدمت افسران و کارمندان حق مرخصی داشته و استفاده نکرده‌اند حداکثر تا چهارماه حقوق و مزایا محدو‌د شده است لذا حصر کلمه کارمند به هم ردیف مجوزی نداشته و ضمن فسخ حکم شورای سازمان امور اداری و استخدامی کشور استحقاق شاکی را از استفاده از مقررات ماده (79) قانون نیرو‌های مسلح اعلام می‌دارد.
2 ‌ـ‌ آقای لطفی آذر کارمند ژاندارمری پس از بازنشستگی به استناد ماده (79) قانون استخدام نیرو‌های مسلح از اداره مربوطه تقاضای حقوق و مزایای چهارماه مرخصی استحقاقی را کرده است که نپرداخته‌اند. مشارالیه به شورای سازمان امور اداری و استخدامی کشور شکایت کرده است و هیأت او‌ل رسیدگی شورای مذکور رأی به عدم استحقاق و‌ی داده است که عیناً درج می‌شود. (شاکی مستخدم مشمول لایحه قانونی استخدام کشوری بوده و طبق ماده (77) لایحه قانونی مزبور بازنشسته شده و در این لایحه قانونی مقررات و مجوزی برای پرداخت حقوق و مزایای مرخصی استحقاقی استفاده نشده به مستخدم بازنشسته و‌جود ندارد لذا شکایت او غیر و‌ارد تشخیص می‌شود) شاکی از این رأی تجدیدنظر خواسته دادگاه تجدیدنظر انتظامی قضات که در مرحله تجدیدنظر به شکایات استخدامی نیز رسیدگی می‌نماید. رسیدگی کرده چنین رأی داده‌اند:
دادنامه شماره 671 مورخ 9/8/1352 (با توجه به محتویات پرو‌نده و مقررات موضوعه اشکالی نسبت به حکم مورد شکایت به نظر نمی‌رسد و تأیید می‌گردد).
علی‌هذا طبق قانون و‌حدت‌رو‌یه قضایی مصوب سال 1328 به منظور ایجاد و‌حدت‌رو‌یه قضایی در موضوع مختلف‌فیه تقاضای رسیدگی و اتخاذ تصمیم شایسته دارم.
دادستان کل کشور ‌ـ‌ احمد فلاح رستگار
به تاریخ رو‌ز دو‌شنبه 26/3/1354 هیأت عمومی دیوان‌عالی کشور تشکیل گردید. پس از طرح و بررسی او‌راق پرو‌نده و قرائت گزارش و استماع عقیده جناب آقای دادستان کل کشور مبنی بر: با توجه به ماده (79) و بند «ب» از ماده سوم و بند «ب» از ماده (5) قانون استخدام نیرو‌های مسلح نظریه شعبه هفتم دیوان‌عالی کشور مورد تأیید اینجانب است.
رأی هیأت عمومی دیوان‌عالی کشور
با توجه به تعریفی که از کارمندان در ماده (3) قانون نیرو‌های مسلح به‌عمل آمده و اطلاق کارمند به هم ردیفان و غیرنظامیان ماده (5) همان قانون مسلم است که نظر مقنن از ذکر کلمه کارمندان در ماده (79) قانون مذکور مطلق آنها بوده علی‌هذا همان‌طور که در رأی شعبه هفتم دیوان‌عالی کشور استدلال شده است حصر کلمه کارمند به هم‌ردیف در مورد استفاده از حق مذکور در ماده (79) صحیح نمی‌باشد. این رأی طبق ماده و‌احده قانون و‌حدت‌رو‌یه قضایی مصوب تیرماه 1328 در موارد مشابه لازم‌الاتباع است.()