رأی وحدترویه شماره 632 ()- 14/2/1378
مرجع صلاحیتدار در رسیدگی به بزه صید ماهیان خاویاری
احتراماً: آقای رییس دادگستری شهرستان بندرترکمن طی شرحی به شماره 2460/1 مورخ 19/6/1375 از طریق دفتر آن دادگستری جهت طرح در هیأت عمومی به دیوانعالی محترم کشور تقدیم داشته و به حکایت ظهرنامه مذکور به دادسرای دیوانعالی کشور ارسال داشتهاند و اعلام شده که در مورد مرجع صلاحیتدار برای رسیدگی به بزه صید ماهیان خاویاری و استحصال خاویار به طور غیرمجاز از طرف شعب اول و چهارم دادگاههای تجدیدنظر استان مازندران آراء متهافت صادر گردیده و تقاضای طرح موضوع را در هیأت عمومی دیوانعالی کشور به منظور اتخاذ رویه واحد نموده است. اینک جریان پروندههای مربوطه گزارش و سپس اقدام به اظهارنظر مینماید.
1ـ طبق محتویات پرونده کلاسه 1426/74 شعبه اول عمومی شهرستان بندر ترکمن: در تاریخ1/4/73 مأمورین حراست دریای بندرترکمن حین گشتزنی در عمق دریا به چهارنفر که در حال صید غیرمجاز ماهیان بودهاند برخورد و پس از تعقیب و گریز آنها را به همراه دو فروند قایق موتوری دستگیر و مقدار 80 کیلو ماهی غضروفی از نوع فیل ماهی و یکصد رشته دام از آنان کشف مینمایند مراتب به دادسرای انقلاب اسلامی گرگان اعلام و آقایان شهرام خادملو و غیره تحت تعقیب قرار میگیرند. سپس حین رسیدگی در تاریخ 1/9/74 دادگاه انقلاب اسلامی گرگان درخصوص اتهام آقای شهرام خادملو فرزند بابا مبنی بر صید ماهیان خاویاری و استحصال آن با عنایت به محل وقوع جرم و لحاظ قانون حفاظت و بهرهبرداری از منابع آبزی جمهوری اسلامی ایران مصوب 14/6/74 قرار عدم صلاحیت خود را به شایستگی دادگاههای عمومی بندر ترکمن صادر نموده شعبه اول دادگاه عمومی بندرترکمن نیز با این استدلال (که طبق ماده (2) لایحه قانونی مجازات صید غیرمجاز از دریای خزر و خلیج فارس مصوب 1358 تهیه خاویار و صید غیرمجاز ماهیهای غضروفی عنوان قاچاق داشته و مجرمین طبق قانون مجازات مرتکبین قاچاق و قانون نحوه اعمال تعزیرات حکومتی راجع به قاچاق کالا و ارز قابل تعقیب و مجازات در محاکم صالحه که طبق بند «3» ماده واحده قانون حدود صلاحیت دادسراها و دادگاههای انقلاب و بند «5» از ماده (5) قانون تشکیل دادگاههای عمومی وانقلاب و آراء وحدت رویه صادره دادگاههای انقلاب میباشند هستند و بند د ماده (22) قانون حفاظت و بهرهبرداری از منابع آبزی ... ناظر به مجازات مرتکبین است و به عبارت دیگر نوعی تغییر مجازات در قوانین سابق در این زمینه میباشد و هیچ ارتباطی به صلاحیت محکمه رسیدگی کننده نداشته و مراجع صالح تا صراحتاً و به موجب نصوص قانونی از آنها سلب صلاحیت نشده باید به رسیدگی خود ادامه دهند) لذا خود را صالح به رسیدگی ندانسته و قرار عدم صلاحیت خود را به اعتبار صلاحیت دادگاه انقلاب اسلامی گرگان صادر و پرونده را جهت حل اختلاف به دادگستری استان ارسال داشته است که به شعبه اول دادگاه تجدیدنظر استان مازندران ارجاع و به کلاسه 25/24/1 تجدیدنظر ثبت گردیده این دادگاه به موجب دادنامه شماره 355 مورخ 31/4/1375 چنین رأی داده است:
رأی: چون با وضع و تصویب قانون حفاظت و بهرهبرداری از منابع آبزی جمهوری اسلامی ایران مصوب 14/6/74 و برداشته شدن عنوان قاچاق از اتهام صید و تهیه و عرضه و فروش و حمل و نگهداری و صدور ماهیان خاویاری صلاحیت دادگاه انقلاب از این عنوان محدود و برداشته شده است لذا با وضع این قانون دادگاه انقلاب اسلامی صالح به رسیدگی نمیباشد و اگرچه قانون حفاظت و بهرهبرداری از منابع آبزی جمهوری اسلامی ایران قانون ماهوی است اما چون با حذف احاله مجازات مرتکبین قاچاق موضوع ماده (2) قانون صید در دریای خزر مصوب 1358 در قانون اخیرالتصویب و تعیین شدن مجازات جدید قاچاق بودن جرائم موضوع بند د ماده (22) این قانون منتفی شده است و به این اعتبار از نظر شکلی هم در صلاحیت و مرجع رسیدگی آن هم مداخله نموده وامر صلاحیت به لحاظ ارتباط با نظم عمومی و آمره بودن آن عطف به ماسبق شده و پروندههای در حال رسیدگی را هم شامل میشود و بنابراین موضوع مانحن فیه از صلاحیت ذاتی دادگاه انقلاب اسلامی خارج و داخل در صلاحیت عام محاکم عمومی شده است لذا با پذیرش استدلال شعبه دوم دادگاه انقلاب اسلامی گرگان در عدم صلاحیت به استناد ماده (33) قانون تشکیل محاکم عمومی و انقلاب به صلاحیت دادگاه عمومی بندرترکمن (شعبه اول) حل اختلاف میگردد.
2ـ طبق محتویات پرونده کلاسه 1594/74 شعبه اول دادگاه عمومی بندر ترکمن در تاریخ 7/9/69 آقای رحمتا... بالغچی فرزند حسین در یک فروند قایق پارویی در دریا توسط مأمورین هنگ مرزی اترک دستگیر و پس از تحقیق از وی توسط اداره اطلاعات بندرترکمن با توجه به اعترافاتی که نموده به دادسرای انقلاب اسلامی گرگان معرفی و به اتهام مباشرت در صیدغیرمجاز ماهیان غضروفی و استحصال مجموعاً 16 کیلوگرم خاویار در دو مرحله تحت تعقیب قرار گرفته و نهایتاً در مورد وی کیفرخواست مورخه 24/7/72 صادر و به استناد ماده 2 قانون مجازات صیدغیرمجاز از دریای خزر و خلیج فارس مصوب سال 1358 شورای انقلاب تقاضای مجازات وی گردیده است. شعبه اول دادگاه انقلاب اسلامی گرگان حین رسیدگی در تاریخ 25/7/74 با صدور قرار عدم صلاحیت پرونده را به اداره شیلات بندرترکمن ارسال و سپس متذکر گردیده که حسب مقررات موضوعه جدیدالتصویب پرونده به دادگستری همان شهرستان فرستاده شود مدیرشیلات ترکمن نیز پرونده را با توجه به قانون حفاظت و بهرهبرداری از منابع آبزی جمهوری اسلامی ایران مصوب 14/6/74 به دادگستری شهرستان بندرترکمن ارسال و تقاضای رسیدگی و اعلام نتیجه نموده است. با ارجاع پرونده به شعبه اول دادگاه عمومی بندرترکمن این دادگاه با استدلال به اینکه بزه صید غیرمجاز ماهیهای غضروفی و تهیه خاویار عنوان قاچاق داشته که دادگاههای انقلاب صالح به رسیدگی هستند و بند «د» ماده 22 قانون حفاظت و بهرهبرداری از منابع آبزی... ناظر به مجازات مرتکبین اعمال مذکور و به عبارت دیگر نوعی تغییر مجازات در قوانین سابق در این زمینه بوده و ارتباطی به صلاحیت محکمه رسیدگی کننده در صورت عدم تصریح قانونی ندارد لذا قرار عدم صلاحیت خود را به اعتبار صلاحیت دادگاه انقلاب اسلامی گرگان صادر و پرونده جهت حل اختلاف به دادگستری استان ارسال داشته که به شعبه چهارم دادگاه تجدیدنظر استان مازندران ارجاع و به کلاسه 75/68/4 ثبت گردیده است و این دادگاه به موجب دادنامه شماره 60 مورخ 29/1/ 1375با توجه به ماده (2) لایحه قانونی مجازات صید غیرمجاز از دریای خزر و خلیج فارس مصوب 1358 شورای انقلاب و با امعاننظر به ماده واحده قانون اصلاح ماده (1) از قانون مجازات مرتکبین قاچاق مصوب 29/12/1312 و 9/11/1373 و مستفاد از بند «5» ماده (5) قانون تشکیل دادگاههای عمومی و انقلاب مصوب سال 1373 موضوع معنونه را در صلاحیت دادگاه انقلاب اسلامی تشخیص و از این رو با تأیید نظریه دادگاه عمومی شعبه اول بندرترکمن و نتیجتاً اعلام صلاحیت دادگاه انقلاب اسلامی گرگان و فسخ قرار عدم صلاحیت صادره از ناحیه دادگاه مزبور حل اختلاف نموده است. اینک با توجه به مراتب معروض فوق به شرح زیر اظهار نظر مینماید.
نظریه: همانطور که ملاحظه میفرمایید با تصویب و اجرای قانون حفاظت و بهرهبرداری از منابع آبزی جمهوری اسلامی ایران مصوب 14/6/74 و با توجه به بند «د» ماده 22 قانون مذکور دادگاههای انقلاب اسلامی گرگان پروندههای مربوط به صید ماهیان خاویاری و استحصال خاویار را که در جریان رسیدگی بوده با صدور قرار عدم صلاحیت جهت رسیدگی به دادگاه عمومی بندر ترکمن ارسال داشتهاند و با حصول اختلاف در صلاحیت بین دادگاههای مذکور از طرف شعبه اول و چهارم دادگاه تجدیدنظر استان مازندران دراستنباط از قوانین آراء متهافت صادر گردیده است.
بدین توضیح که شعبه اول به شرح دادنامه شماره 355 مورخ 31/4/1375 دادگاه عمومی بندر ترکمن را صالح به رسیدگی دانسته در حالی که شعبه چهارم به شرح دادنامه شماره 60 مورخ 29/1/1375 برعکس، دادگاه انقلاب اسلامی گرگان را شایسته رسیدگی تشخیص داده است بناء علیهذا در اجرای ماده 3 از مواد اضافه شده به قانون آییندادرسی کیفری مصوب سال 1337 تقاضای طرح موضوع را در هیأت عمومی محترم دیوانعالی کشور به منظور ایجاد رویه واحد دارد.
معاون اول دادستان کل کشور ـ حسن فاخری
به تاریخ روز سه شنبه: 14/2/1378 جلسه وحدت رویه قضایی هیأت عمومی دیوانعالی کشور به ریاست رییس دیوانعالی کشور و با حضور نماینده دادستان محترم کل کشور و جنابان آقایان رؤسا و مستشاران شعب حقوقی و کیفری دیوانعالی کشور تشکیل گردید.
پس از طرح موضوع و قرائت گزارش و بررسی اوراق پرونده و استماع عقیده نماینده دادستان محترم کل کشور مبنی بر: «باتوجه به اینکه طبق ماده (2) لایحه قانونی مجازات صیدغیرمجاز از دریای خزر و خلیج فارس، مصوب سال 1358 صیدغیرمجاز ماهیهای خاویاری و تهیه خاویار عنوان قاچاق داشته و مجازات آن برابر قانون مجازات مرتکبین قاچاق پیشبینی شده است و طبق بند «3» ماده واحده قانون حدود صلاحیت دادسراها و دادگاههای انقلاب رسیدگی به جرائم قاچاق در صلاحیت مرجع مذکور تعیین گردیده است، لذا تغییر مجازات این نوع جرائم در قانون حفاظت و بهرهبرداری از منابع آبزی مصوب سال 1374 تغییری در صلاحیت دادگاه انقلاب نمیدهد و درخصوص جرائم عنوان شده به هر تقدیر رسیدگی در صلاحیت دادگاه انقلاب خواهد بود. نتیجتاً رأی شعبه 4 دادگاه تجدیدنظر استان مازندران موجه بوده معتقد به تأیید آن میباشم.» مشاوره نموده و اکثریت بدین شرح رأی دادهاند:
رأی وحدت رویه هیأت عمومی دیوانعالی کشور
گرچه به شرح ماده (2) لایحه قانونی صید غیرمجاز از دریای خزر و خلیجفارس مصوب 15/5/1358 () صید ماهی خاویاری (تاسماهیان) تهیه خاویار همچنین عرضه، فروش، حمل، نگاهداری و صدور آنها بدون اجازه شرکت سهامی شیلات ایران ممنوع اعلام و تصریح گردیده مرتکبین طبق قانون مجازات مرتکبین قاچاق تعقیب و مجازات میشوند لکن چون مقررات بند«د» ماده (22) قانون حفاظت و بهرهبرداری از منابع آبزی جمهوری اسلامی ایران مصوب 14/6/ 1374 () مجلس شورای اسلامی که از تاریخ 1/8/1374 لازمالاجراء شده از نظر مجازات اخف از مجازات مقرر در ماده یک اصلاحی قانون مجازات مرتکبین قاچاق مصوب 29/12/1353() میباشد و از جهات دیگر هم مساعد به حال مرتکب است بنابراین به حکم ماده (11) قانون مجازات اسلامی مصوب مردادماه 1370 () در مورد جرائم سابق بر وضع قانون مذکور تا صدور حکم قطعی مؤثر خواهد بود و از آنجا که مطلق واژه دادگاه مذکور در قسمت اخیر بند «د» ماده (22) قانون حفاظت و بهرهبرداری از منابع آبزی جمهوری اسلامی ایران مصوب 14/6/1374 مقید به قید انقلاب نیست و ظهور در دادگاههای عمومی دارد و مقررات مواد (1 و 3) قانون تشکیل دادگاههای عمومی و انقلاب() هم این مطلب را تأیید مینماید بنا به مراتب دادنامه شماره 355 مورخ 31/4/1375 شعبه اول دادگاه تجدیدنظر استان مازندران که به شرح آن درمقام حل اختلاف به صلاحیت دادگاه عمومی بندرترکمن اظهارنظر شده به اکثریت آراء نتیجتاً صحیح و منطبق با موازین قانونی تشخیص میشود این رأی بر طبق ماده (3) از مواد اضافه شده به قانون آییندادرسی کیفری مصوب 1/5/1337 برای دادگاهها در موارد مشابه لازمالاتباع است.