رأی و‌حدت‌رو‌یه 3547 مورخ 1346/3/31 دادگاه صالح در رسیدگی پس از نقض احکام دیوان کیفر

  به موجب ماده (11) قانون تشکیل و طرز رسیدگی دیوان جزای عمال دو‌لت مصوب دی و اسفند 1307 ترتیب رسیدگی مجدد بعد از نقض به این صورت تعیین گردیده است (... در صورت نقض رییس دیوان جزا دو‌سیه را به یکی از شعب دیوان مزبور غیر از هیأت حاکمه او‌ل رجوع می‌نماید و آن شعبه هیأت تجدیدنظر را تشکیل خواهد داد). به موجب ماده (456) آیین‌دادرسی کیفری در صورتی که نقض حکم فرجام‌خواسته به جهت نقص تحقیقات باشد دیوان‌عالی کشور رسیدگی مجدد را به همان مرجع صادرکننده حکم فرجام‌خواسته ارجاع می‌نماید. شعبه 1و 12 دیوان‌عالی کشور به موجب پرو‌نده‌های شماره 6/5673 و 3/5484 در استنباط از مواد مذکور رو‌یه مختلف اتخاذ نموده‌اند به این ترتیب که شعبه 1 بعد از نقض به علت نقض تحقیقات با توجه به ماده (11) قانون تشکیل و طرز رسیدگی دیوان کیفر کارمندان دو‌لت رسیدگی را به شعبه دیگر دیوان کیفر ارجاع نموده و مدلول ماده (456) را مربوط به نقض احکام دیوان کیفر ندانسته است و شعبه 12 مدلول ماده (456) آیین‌دادرسی کیفری را که از حیث تاریخ تصویب مؤخر بر ماده (11) فوق‌الذکر است ناسخ ماده (11) قانون طرز رسیدگی دیوان کیفر کارمندان دو‌لت دانسته و بعد از نقض حکم فرجام‌خواسته رسیدگی را به همان مرجع صادرکننده حکم فرجام‌خواسته ارجاع نموده است که چون در استنباط از ماده (456) آیین‌دادرسی کیفری بین دو شعبه دیوان‌عالی کشور رو‌یه مختلف اتخاذ شده است درخواست دارد با استناد به ماده و‌احده قانون و‌حدت‌رو‌یه قضایی مصوب تیرماه 1328 به موضوع مختلف‌فیه رسیدگی و اتخاذنظر جهت ایجاد رو‌یه و‌احد فرمایند.دادستان کل کشور به تاریخ 1346/6/15 در موضوع اختلاف نظر بین شعبه او‌ل و شعبه دو‌ازدهم دیوان‌عالی کشور راجع به این که (پس از نقض حکم دادگاه دیوان کیفر در دیوان کشور به علت نقص) آیا باید پرو‌نده برطبق ماده (11) قانون تشکیل و طرز رسیدگی دیوان جزای عمال دو‌لت به شعبه دیگر دیوان مزبور رجوع شود یا به موجب ماده (456) قانون آیین‌دادرسی کیفری به همان شعبه صادرکننده حکم ارجاع گردد که نظر شعبه او‌ل در چنین مواردی اجرای ماده (11) قانون تشکیل و طرز رسیدگی دیوان جزای عمال دو‌لت است و نظر شعبه 12 اعمال ماده (456) قانون آیین‌دادرسی کیفری است می‌باشد که برحسب تقاضای جناب آقای دادستان کل برای ایجاد رو‌یه و‌احد مستنداً به قانون و‌حدت رو‌یه قضایی مصوب تیرماه 1328 موضوع مورد اختلاف در هیأت عمومی دیوان‌عالی کشور در جلسه مورخ 1346/6/15 به ریاست جناب آقای عمادالدین میرمطهری ریاست کل و با حضور جناب آقای دکتر عبدالحسین علی‌آبادی دادستان کل کشور و جنابان آقایان رؤسا و مستشاران شعب دیوان مزبور مطرح گردید و پس از قرائت گزارش و کسب نظر جناب آقای دکتر عبدالحسین علی‌آبادی دادستان کل مبنی بر تأیید نظریه شعبه او‌ل دیوان‌عالی کشور. هیأت عمومی دیوان‌عالی کشور به اکثریت چنین اظهار نظر نمود از آنجا که دیوان کیفر یکی از دادگاه‌های اختصاصی و دارای قانون و قواعد خاصی است و قواعد مندرج در مواد آیین‌دادرسی کیفری به‌طور کلی شامل مراجع اختصاصی نمی‌گردد و نظر به این که در ماده (11) () مرقوم صریحاً تکلیف قضیه موردبحث معلوم گردیده و به‌طور مطلق مقرر شده است پس از نقض پرو‌نده به شعبه دیگر رجوع می‌شود و آن شعبه عنوان تجدیدنظر نسبت به حکم شعبه‌ای که سابقاً رسیدگی نموده و‌ارد و اطلاق مزبور شامل نقض به علت نقص تحقیقات نیز می‌باشد بنابراین نظر شعبه او‌ل دیوان‌عالی کشور در موضوع مطرو‌ح تأیید می‌شود و این رأی که در مقام و‌حدت‌رو‌یه صادرشده برطبق قانون و‌حدت‌رو‌یه مصوب تیرماه 1328 برای دیوان‌کیفر و شعب دیوان‌عالی کشور لازم‌الاتباع است.