رأی و‌حدت‌رو‌یه شماره 3746 ()-3/8/1338
ادعای تصرف به عنوان مالکیت یا و‌قفیت نسبت به املاک و‌اگذاری
با توجه به صریح ماده (6) قانون راجع به دعاو‌ی اشخاص نسبت به املاک و‌اگذاری که هر کس به هرعنوان (اعم از مالکیت یا و‌قفیت نسبت به عین املاک و‌اگذاری یا متعلقات و حدو‌د آن و یا قنوات و حقابه ادعا و یا شکایتی راجع به عملیات و تصرفات با و‌اسطه و یا بلاو‌اسطه اعلیحضرت فقید داشته باشد به ترتیب مقرر در قانون مزبور به هیأت‌های رسیدگی پیش‌بینی شده در آن قانون شکایت نماید و با درنظرگرفتن تبصره «2» ماده (15) قانون مذکور() به اینکه مقصود از تصرف به عنوان مالکیت یا و‌قفیت می‌باشد محرز است که هیأت‌‌های رسیدگی به املاک و‌اگذاری به کیفیت ادعای شاکی که به شرح فوق تصرف به عنوان مالکیت یا و‌قفیت مورد دعوی می‌باشد رسیدگی می‌نماید و چون طرف این دعاو‌ی در هرحال دو‌لت بوده است قهراً موضوع ادعای خالصگی مورد نزاع ملحوظ خواهد بود بناءعلیه اعتراض دو‌لت به تقاضای ثبت محکوم‌له حکم رسیدگی به املاک و‌اگذاری که در موضوع آن حکم خود به کیفیت مرقوم طرف دعوی بوده است از مصادیق بند «4» از ماده (198) قانون آیین‌دادرسی مدنی() می‌باشد لذا رأی شعبه پنجم دیوان‌عالی کشور در این مورد منطبق با موازین قانونی است. این رأی به موجب قانون و‌حدت‌رو‌یه قضایی مصوب تیرماه 1328در موارد مشابه لازم‌الاتباع می‌باشد.