رأی وحدترویه شماره 626 ()- 9/4/1377
صلاحیت دادگاههای عمومی درخصوص تأیید اصالت اسناد عادی رقبات
احتراماً به استحضار عالی میرساند شعب اول و چهاردهم دیوانعالی کشور در امر تشخیص مرجع صالح رسیدگی به دعوی تأیید اصالت اسناد عادی رویههای مختلفی اتخاذ نمودهاند که خلاصهای از دادنامههای شماره 76/132/1 مورخ 31/6/76 و 23/14 مورخ 5/5/76 شعب مذکور را به منظور طرح در هیأت عمومی و صدور رأی وحدت رویه به عرض میرساند:
1ـ پرونده کلاسه 1/9012 شعبه اول دیوانعالی کشور
آقای سعید آل سیوف دادخواستی بطرفیت اداره ثبت اسناد و املاک شهرستان شادگان به خواسته تأیید اصالت سند یک باب مغازه واقع در شادگان به دادگاه عمومی شادگان تقدیم و اضافه میکند که به موجب سند موجود مالک و متصرف یک باب مغازه واقع در شادگان، خیابان شهید مطهری، بازارچه تختی میباشد که تاکنون آنرا نفروخته و معاملهای روی آن انجام نداده است و میخواهد آنرا به ثبت برساند تأیید اصالت سند را توسط دادگاه تقاضا میکند شعبه اول دادگاه عمومی شادگان پس از ثبت دادخواست به کلاسه 76/1/34 و جری تشریفات قانونی در تاریخ 29/3/76 به موضوع رسیدگی و با استدلال اینکه طبق مقررات ماده (1) قانون نحوه صدور اسناد و املاک که اسناد آنها در اثر جنگ یا حوادث غیرمترقبه مانند زلزله و....از بین رفتهاند و با توجه به ماده (6) آییننامه اجرایی قانون مذکور و با عنایت به اینکه شهرستان شادگان جزو مناطق آسیب دیده از جنگ نبوده تا اسناد آن به این وسیله از بین رفته باشد موضوع را از شمول قانون مذکور خارج دانسته قرار عدم صلاحیت به شایستگی هیأت حل اختلاف اداره ثبت اسناد و املاک شهرستان شادگان صادر و اعلام مینماید و پرونده را در اجرای مقررات ماده (16) قانون اصلاح پارهای از قوانین دادگستری به دیوانعالی کشور ارسال میدارد، پرونده پس از وصول به شعبه اول دیوانعالی کشور ارجاع و آن شعبه محترم به موجب دادنامه شماره 76/132/1 مورخ 31/6/76 چنین رأی داده است:
«هیأتهای حل اختلاف مندرج در مادتین (147 و 148) اصلاحی قانون ثبت اسناد و املاک مصوب تیرماه 1365 برای مدت موقت تحت شرایط معینی بر اثر مراجعه متقاضی سند اجازه رسیدگی دارند که صلاحیت عام محاکم دادگستری را نفی نمیکند.
با توجه به خواسته خواهان و کیفیت دعوی مطروحه و با عنایت به ملاک رأی وحدت رویه شماره 551 مورخ 21/12/1369 هیأت عمومی دیوانعالی کشور رسیدگی به موضوع و اتخاذ تصمیم قانونی در صلاحیت دادگاههای عمومی است لذا با فسخ قرار عدم صلاحیت صادره پرونده جهت رسیدگی و اتخاذ تصمیم قانونی به دادگاه صادرکننده قرار اعاده میشود.»
2ـ پرونده کلاسه 15/14/9019 شعبه چهاردهم دیوانعالی کشور
در تاریخ 31/3/76 آقای جاسم افرازه دادخواستی بطرفیت اداره ثبت اسناد و املاک شهرستان شادگان به خواسته تأیید اصالت سند عادی یک باب خانه به مساحت 200 متر مربع واقع در بخش 5 شادگان به دادگاه عمومی آن شهرستان تقدیم نموده و شعبه اول دادگاه عمومی شادگان با این استدلال که طبق مقررات ماده یک قانون نحوه صدور اسناد و املاکی که اسناد آنها در جنگ یا حوادث غیرمترقبه مانند زلزله از بین رفتهاند و ماده (6) آییننامه اجرایی قانون مزبور چون شهرستان شادگان جزو مناطق مزبور نبوده موضوع دعوی را از شمول قانون مزبور خارج دانسته و خود را صالح به رسیدگی تشخیص نداده به اعتبار صلاحیت هیأت حل اختلاف مستقر در اداره ثبت اسناد و املاک محل قرار عدم صلاحیت صادر و پرونده را در اجرای ماده (16) قانون اصلاح پارهای از قوانین دادگستری به دیوانعالی کشور ارسال داشته است. پس از وصول پرونده به دیوانعالی کشور جهت رسیدگی به شعبه چهاردهم ارجاع و آن شعبه محترم به شرح ذیل رأی صادر نموده است:
«باتوجه به مندرجات پرونده قرار شماره 76/173 صادره از شعبه اول دادگاه عمومی شادگان نتیجتاً موجه تشخیص و با تأیید آن پرونده جهت اقدام قانونی به هیأت حل اختلاف مستقر در اداره ثبت اسناد و املاک محل ارسال میشود.»
نظریه: همانگونه که ملاحظه میفرمایید بین آراء صادره از شعبه اول و چهاردهم دیوانعالی کشور در مورد صلاحیت رسیدگی به موضوع مورد بحث و تشخیص مرجع صالح اختلاف نظر وجود دارد بنا به مراتب فوق و به منظور ایجاد وحدت رویه قضایی به استناد ماده واحده مصوب سال 1328 تقاضای طرح موضوع را در هیأت عمومی دیوانعالی کشور مینماید.
معاون اول قضایی دیوانعالی کشور ـ حسینعلی نیری
به تاریخ روز سه شنبه: 9/4/1377 جلسه وحدت رویه قضایی هیأت عمومی دیوانعالی کشور به ریاست رییس دیوانعالی کشور و با حضور نماینده دادستان محترم کل کشور و جنابان آقایان رؤسا و مستشاران شعب حقوقی و کیفری دیوانعالی کشور تشکیل گردید.
پس از طرح موضوع و قرائت گزارش و بررسی اوراق پرونده و استماع عقیده نماینده دادستان محترم کل کشور مبنی بر:«نظر به اینکه هیأتهای حل اختلاف موضوع مواد 147 و 148 اصلاحی قانون ثبت اسناد و املاک مصوب تیرماه 1365 تحت شرایط و ضوابط خاص و مدتهای معین به تقاضای متقاضیان رسیدگی مینمایند و در پروندههای مطروحه به لحاظ عدم مراجعه متقاضیان در موعد قانونی هیأتهای مذکور صلاحیت رسیدگی به درخواستهای متقاضیان را نداشته است و با توجه به اینکه محاکم دادگستری صلاحیت عام رسیدگی به دعاوی را دارند، بنابراین درخصوص موارد مطروحه مراجع قضایی صلاحیت رسیدگی خواهند داشت. لذا باتوجه به مراتب مذکور، رأی شعبه اول دیوانعالی کشور موجه بوده، معتقد به تأیید آن میباشم.» مشاوره نموده و به اتفاق آراء بدین شرح رأی دادهاند:
رأی وحدت رویه هیأت عمومی دیوانعالی کشور
قطع نظر از اینکه دعاوی مطروحه با مقررات قانون نحوه صدور اسناد مالکیت املاکی که اسناد ثبتی آنها در اثر جنگ یا حوادث غیرمترقبه مانند زلزله، سیل و آتش سوزی از بین رفتهاند () (مصوب 17/2/1370 مجلس شورای اسلامی) مطابقت ندارد، دعاوی خواهانها به خواسته تأیید اصالت اسناد عادی رقبات مورد نظر آنان به طرفیت اداره ثبت اسناد و املاک قابل استماع نمیباشد، زیرا اساساً به موجب تبصره «3» ذیل ماده واحده قانون تعیین تکلیف پروندههای معترضی ثبت که فاقد سابقه بوده یا اعتراض آنها در مراجع قضایی از بین رفته() (مصوب 25/2/1373) مهلت قبول درخواست متقاضیان برای اعمال مقررات مواد 1و2و3 قانون اصلاح و حذف موادی از قانون ثبت اسناد و املاک و الحاق موادی به آن (مصوب 21/6/1370) که به موجب تبصره «2» ماده (7) این قانون () برای آخرین بار به مدت دو سال دیگر تمدید گردیده است و با توجه به این که تقدیم دادخواستهای خواهانها پس از انقضاء مهلت قانونی بوده موقعیت پذیرش در هیأت مذکور در ماده یک قانون اخیرالذکر را نداشته است بنابراین و با عنایت به اطلاق ماده (3) قانون تشکیل دادگاههای عمومی و انقلاب()، رأی شعبه اول دیوانعالی کشور که به شرح آن اتخاذ تصمیم قانونی در دعاوی مطروحه را در عهده صلاحیت دادگاه عمومی دانسته است، به اتفاق آراء صحیح و منطبق با موازین قانونی تشخیص داده میشود.
این رأی بر طبق ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب 1328 برای شعب دیوانعالی کشور و دادگاهها در موارد مشابه لازمالاتباع است.