رأی وحدترویه شماره 638 ()-9/6/1378
محسوب شدن قتل یا صدمه بدنی غیرعمدی در رانندگی بدون داشتن
پروانه از مصادیق تعدد معنوی
احتراماً به استحضار عالی میرساند، آقای قاضی اجرای احکام کیفری دادگستری بناب طی شرحی به عنوان دادستان محترم کل کشور با ارسال دو فقره پروندههای 77ـج 1183 و 77ـج ـ 289 اجرای احکام اعلام داشته از سوی شعب ششم و نهم دادگاههای تجدیدنظر استان آذربایجان شرقی در موارد مشابه رویههای مختلفی اتخاذ گردیده و در اجرای ماده (3) اضافه شده به قانون آییندادرسی کیفری مصوب 1337 تقاضای اقدام مقتضی را نموده است. اینک جریان پروندههای مذکور معروض و سپس اقدام به اظهارنظر مینماید.
1ـ طبق محتویات پرونده 77ـ ج ـ 289 اجرای احکام بناب آقای فرهاد آذرنیا 17 ساله به اتهام قتل غیرعمدی پسربچه 13 ساله به نام کیوان در اثر بیاحتیاطی در امر رانندگی بدون پروانه با شکایت اولیاء دم تحت تعقیب قرار گرفته شعبه سوم دادگاه عمومی بناب پس از رسیدگی به موجب دادنامه 1181 مورخ 2/6/1376 با توجه به شکایت شاکیان و نظریه کارشناس راهنمایی و رانندگی و گواهی پزشک قانونی و اقاریر متهم مستنداً به مواد (295 و 297) و بند «ب» ماده (302 و مواد 304 و 714 و 723) قانون مجازات اسلامی متهم مذکور را به پرداخت یک دیه کامل یک نفر مرد مسلمان از نوع شتر تمثیلی و از جهت بیاحتیاطی در امر رانندگی و ایضاً رانندگی بدون پروانه با رعایت ماده (22) قانون مارالذکر به پرداخت مبلغ چهارصدهزار ریال جزای نقدی در حق صندوق دولت محکوم نموده و سپس با تذکر دادگاه تجدیدنظر مبنی بر اینکه ماده (718) قانون مجازات اسلامی رعایت نگردیده اقدام به صدور دادنامه اصلاحی 1943 مورخ 19/9/1376 کرده و در مورد اتهام متهم مبنی بر 1ـ قتل غیرعمدی در اثر بی احتیاطی در امر رانندگی 2ـ رانندگی بدون پروانه وی را به تحمل دو سال و یک روز حبس با احتساب ایام بازداشت قبلی از بابت اتهام اول و به پرداخت یکصد هزار ریال جزای نقدی به نفع صندوق دولت از بابت اتهام دوم محکوم و رأی صادر بدوی 1181مورخ 2/6/1376 را بدون ضمیمه رأی اصلاحی فوق فاقد ارزش و اعتبار اعلام کرده است محکومعلیه از دادنامههای صادره تجدیدنظر خواهی نموده است و شعبه ششم دادگاه تجدیدنظر استان آذربایجان شرقی به موجب دادنامه شماره 168 مورخ 10/2/1377 و به استدلال اینکه از سوی مقنن تکلیف رانندهای که مرتکب بزه در حدود ماده (714) قانون مجازات اسلامی بدون پروانه رانندگی گردد در ماده (718) از همان قانون روشن گردیده لذا با وجود تعیین دو سال یک روز حبس تعیین جزای نقدی از جهت ارتکاب رانندگی بدون پروانه را زائد دانسته با کان لم یکن نمودن آن بقیه مفاد حکم صادره را تأیید و استوار نموده است که بعداً محکومعلیه با کسب رضایت از اولیاء دم به استناد ماده (25) قانون اصلاح پارهای از قوانین دادگستری تقاضای تخفیف نموده و دادگاه تجدیدنظر نیز محکومیت حبس وی را به پرداخت مبلغ پانصد هزار ریال جزای نقدی تقلیل داده است.
2ـ طبق محتویات پرونده77ـ جـ1183 اجرای احکام: آقای محمدنیکبخت 17 ساله به اتهام ایراد صدمه بدنی غیرعمدی به پسربچه ده ساله در اثر بی احتیاطی در امر رانندگی با موتور سیکلت بدون داشتن گواهینامه و 2ـ رانندگی بدون پروانه تحت تعقیب قرار گرفته شعبه پنجم دادگاه عمومی بناب پس از رسیدگی به موجب دادنامه شماره 43 مورخ 31/4/1377 با توجه به نظریه کاردان فنی و اقرار صریح متهم و جامع محتویات پرونده متهم موصوف را از جهت بزه اول مستنداً به مواد (717 و 718) قانون مجازات اسلامی به تحمل 5 ماه حبس تعزیری که با رعایت ماده (22) قانون مذکور به پرداخت مبلغ پنجاههزار ریال جزای نقدی به نفع صندوق دولت تخفیف داده و از جهت بزه ثانوی به استناد ماده (723) از قانون مارالذکر به پرداخت مبلغ پنجاه هزارریال جزای نقدی محکوم و رأی صادره را به غیر از موارد مصرحه در ماده (18) قانون تشکیل دادگاههای عمومی و انقلاب قطعی اعلام کرده است آقای قاضی اجرای احکام در اجرای بند «2» از ماده (18) قانون مذکور به دادگاه تذکر داده: مقنن موضوع ایراد صدمه بدنی غیرعمدی در اثر بی احتیاطی در رانندگی بدون پروانه را (موضوع ماده 718 قانون مجازات اسلامی) از مصادیق تعدد معنوی فرض نموده و مجازات متهم میبایستی فقط طبق ماده (718) قانون مجازات اسلامی تعیین گردد دادگاه تذکر را نپذیرفته و پاسخ داده: با توجه به ماده (47) قانون مجازات اسلامی و اینکه در مانحن فیه جرایم متعدد از نوع مادی بوده و ماده (718) صرفاً اشاره به تشدید مجازات دارد لذا بر نظر خود باقی هستم. قاضی اجرای احکام نیز با اعلام اشتباه در حکم پرونده را به دادگاه تجدیدنظر استان ارسال داشته که به شعبه نهم ارجاع گردیده است. این دادگاه نیز به شرح دادنامه شماره 873 مورخ 15/11/1377 و با این استدلال که: بزه رانندگی بدون گواهینامه از جرایم عمدی بوده و به محض اینکه مرتکب وسیله نقلیه موتوری را روشن نموده و آن را به کار اندازد جرم محقق شده و تا زمانی که در حال رانندگی است و وسیله نقلیه متوقف نشده بزه رانندگی بدون گواهینامه استمرار دارد و لحظه وقوع تصادف منجر به ایراد صدمه غیرعمدی در یکی از لحظات استمرار جرم رانندگی بدون گواهینامه میباشد که به علت فاصله زمانی مابین ارتکاب بزه اول و وقوع جرم دوم در جریان استمرار فعل مجرمانه قبلی، مورد از مصادیق قسمت اول ماده (47) قانون مجازات اسلامی بوده و تعیین مجازات جداگانه برای هریک از جرایم مذکور طبق حکم ماده مذکور صورت گرفته فلذا وقوع اشتباهی را در حکم که مستلزم نقض آن باشد موجود ندانسته و پرونده را به اجرای احکام اعاده داده است. اینک با توجه به مراتب فوق به شرح زیر اظهارنظر مینماید.
نظریه: همانطور که ملاحظه میفرمایید، در استنباط از ماده (718) قانون مجازات اسلامی و در موضوع قتل یا صدمه بدنی غیرعمدی در اثر بی احتیاطی در رانندگی با وسیله نقلیه موتوری بدون داشتن پروانه رانندگی از طرف شعب ششم و نهم دادگاه تجدیدنظر استان آذربایجان شرقی آراء متناقضی صادر گردیده، بدین توضیح که شعبه ششم به موجب دادنامه 168 مورخ 10/2/1377 ماده (718) قانون مجازات اسلامی را از مصادیق تعدد معنوی دانسته و تعیین دو مجازات جداگانه را برای هریک از جرایم مذکور فاقد وجهه قانونی تشخیص داده است ولی شعبه نهم برعکس به شرح استدلال مندرج در دادنامه 873 مورخ 15/11/1377 مورد را مشمول قسمت اول ماده (47) قانون مجازات اسلامی و از موارد تعدد مادی و تعیین دو مجازات جداگانه را صحیح و قانونی دانسته است. بنا به مراتب مستنداً به ماده (3) اضافه شده به قانون آییندادرسی کیفری مصوب مردادماه 1337 تقاضای طرح موضوع را در هیأت عمومی محترم دیوانعالی کشور به منظور ایجاد رویه واحد مینماید.
معاون اول دادستان کل کشورـ حسن فاخری
به تاریخ روز سه شنبه 9/6/1378 جلسه وحدت رویه قضایی هیأت عمومی دیوانعالی کشور به ریاست رییس دیوانعالی کشور و با حضور معاون اول دادستان محترم کل کشور و جنابان آقایان، رؤسا و مستشاران شعب حقوقی و کیفری دیوانعالی کشور تشکیل گردید.
پس از طرح موضوع و قرائت گزارش و استماع عقیده معاون اول دادستان محترم کل کشور مبنی بر:«با توجه به اینکه مواد (714) به بعد قانون مجازات اسلامی برای بیاحتیاطی در رانندگی عدم رعایت نظامات دولتی و غیره مجازاتهایی جداگانه تعیین کرده است لیکن ماده (718) همان قانون حاکی است در موارد فوق هرگاه راننده یامتصدی وسایل موتوری در حال مستی بوده و یا پروانه نداشته و موارد دیگر را مجازات معینی تعیین نکرده است و ماده فوق منحصراً اعمال مذکور را جرم واحد دانسته و مرتکب را به مجازات بیش از دو سوم حداکثر مجازات معینه در قانون محکوم کرده است و در نتیجه جرم را واحد و مجازات را تشدید نموده و جرم جداگانه تلقی نکرده است بنا به مراتب نظریه شعبه ششم دادگاه تجدیدنظر استان آذربایجان که جرم را معنوی دانسته مورد تأیید میباشد.» مشاوره نموده و اکثریت بدین شرح رأی دادهاند.
رأی وحدت رویه هیأت عمومی دیوانعالی کشور
به صراحت ماده (718) قانون مجازات اسلامی ناظر به مواد (714 الی 717) () همان قانون که مقرر داشته هرگاه راننده یا متصدی وسائل موتوری که در حین رانندگی مرتکب قتل غیرعمد شده در موقع وقوع جرم مست بوده یا پروانه نداشته باشد... به بیش از دو سوم حداکثر مجازات مذکور در مواد فوق محکوم خواهد شد موضوع از مصادیق بارز تعدد معنوی جرم میباشد زیرا چنانچه نظر مقنن بر اعمال مقررات مربوط به تعدد مادی جرم بوده که مستلزم تعیین مجازات جداگانه برای هریک از جرائم مزبور میباشد. با وجود مواد (714، 723 و 47()) قانون مجازات اسلامی دیگر نیازی به وضع ماده (718) آن قانون نبوده و با این اوصاف نداشتن پروانه رانندگی در چنین وضعیتی از موجبات مشدده جرم است که در خود قانون، مجازات خاصی برای آن در نظر گرفته شده است بنا به مراتب فوقالاشعار هیأت عمومی دیوانعالی کشور به اکثریت آراء رأی شعبه ششم دادگاه تجدیدنظر استان آذربایجان شرقی را که در مورد اتهام قتل غیرعمد بدون داشتن گواهینامه رانندگی به استناد ماده (718) قانون مارالذکر یک فقره مجازات برای متهم تعیین کرده منطبق با مقررات و موازین قانونی و صحیح تشخیص میدهد این رأی به موجب ماده (3) اضافه شده به قانون آییندادرسی کیفری مصوب سال 1337 برای کلیه دادگاهها در موارد مشابهلازمالاتباع است.