شماره هـ /۹۰ /۳۳۶
تاریخ ۱۰ /۸ /۱۳۹۳
تاریخ دادنامه: ۲۸ /۷ /۱۳۹۳
شماره دادنامه: ۱۲۷۴
کلاسه پرونده: ۹۰ /۳۳۶
مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
شاکی: آقای مسعود رسولی
موضوع شکایت و خواسته: اعلام تعارض در آراء صادر شده از شعب دیوان عدالت اداری
گردش‌کار: آقای مسعود رسولی به موجب درخواستی که به شماره ۲۳۷ /۷۱۱ /د۴۱ ـ ۱۵ /۴ /۱۳۹۰ ثبت دفتر اندیکاتور هیأت عمومی دیوان عدالت اداری شده اعلام کرده است، در خصـوص پرداخت حق‌الزحمـه معلمـان حق‌التدریس بر اساس مصـوبه شمـاره ۹۲۲۱۱ /ت۳۴۸۶۹هـ ـ ۶ /۸ /۱۳۸۵ هیأت وزیران شعب سوم و چهارم دیوان عدالت اداری آراء متعارضی صادر کرده‌اند. نامبرده رفع تعارض و صدور رأی وحدت رویه را خواستار شده است.
گردش‌کار پرونده‌ها و مشروح آراء به قرار زیر است:
الف: شعبه سوم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره ۸۹۰۹۹۸۰۹۰۰۰۰۸۲۱۱ با موضوع دادخواست آقای مسعود رسولی به طرفیت سازمان آموزش و پرورش استان بوشهر و به خواسته پرداخت حق الزحمه معلمان حق‌التدریس بر اساس مصوبه شماره ۹۲۲۱۱ /ت۳۴۸۶۹هـ ـ ۶ /۸ /۱۳۸۵ هیـأت وزیـران، بـه مـوجب دادنامـه شمـاره ۸۹۰۹۹۷۰۹۰۰۳۰۱۹۱۷ ـ ۱۸ /۱۲ /۱۳۸۹، مفاداً به شرح آینده به صدور رأی مبادرت کرده است:
با توجه به اوراق و محتویات پرونده و مضمون لایحه دفاعیه طرف شکایت نظر به این که حق‌التدریس شاکی بر اساس تصویب‌نامه ۹ /۵ /۱۳۸۴ هیأت وزیران که خاص میزان حق‌التدریس معلمان شاغل است تعیین شده است و تصویب‌نامه بعدی هیأت وزیران موضوع جلسه ۳۰ /۷ /۱۳۸۵ ناسخ تصویب‌نامه خاص موصوف نیست. بنابراین اقدام طرف شکایت مغایر موازین و مقررات موضوعه تشخیص نمی‌شود و به همین جهت رأی به رد شکایت مطروح با کیفیت موجود صادر و اعلام می‌شود. رأی دیوان قطعی است.
ب: شعبه چهارم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره ۸۶ /۴ /۷۹۰ با موضوع دادخواست آقای مهدی ماحوزی به طرفیت سازمان آموزش و پرورش استان بوشهر و به خواسته پرداخت حق‌الزحمه معلمان حق‌التدریس بر اساس مصـوبه شمـاره ۹۲۲۱۱ /ت۳۴۸۶۹هـ ـ ۶ /۸ /۱۳۸۵ هیأت وزیران، به موجب دادنامه شمـاره ۱۷۷۲ ـ ۲۳ /۱۰ /۱۳۸۶، مفاداً به شرح آینده به صدور رأی مبادرت کرده است:
شاکی آقای مهدی ماحوزی به طرفیت سازمان آموزش و پرورش استان بوشهر (مدیریت آموزش و پرورش شهرستان تنگستان) مبنی بر پرداخت ۲۰ /۱ حقوق و فوق‌العاده شغل موضوع مصوبه شماره ۹۲۲۱۱ /ت۳۴۸۶۹ ـ ۶ /۸ /۱۳۸۵ اعلام شکایت کرده است. خوانده طی لایحه‌ای به شماره ۷۲ /۳۶۳۵۲ /۷۳۱ ـ ۹ /۷ /۱۳۸۶ پاسخ را ارسال کرده است که با عنایت به محتویات پرونده نظر به این که وفق تبصره ۱ تصویب‌نامه هیأت وزیران به شماره ۹۲۲۱۱ /ت۳۴۸۶۹ ـ ۶ /۸ /۱۳۸۵ برای هر ساعت به مأخذ یک‌بیستم حقوق و فوق‌العاده شغل حق‌التدریس مستخدمان قانون استخدام کشوری تعیین می‌شود و تخصیص موضوع مذکور به مستخدمان رسمی بدون قانون مصوب بلاوجه است. بنابراین شکایت شاکی را موجه تشخیص و به حقانیت وی حکم صادر و اعلام می‌کند. رأی دیوان قطعی است.
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ یاد شده با حضور رؤسا، مستشاران و دادرسان شعب دیوان تشکیل شد. پس از بحث و بررسی، با اکثریت آراء به شرح آینده به صدور رأی مبادرت می‌کند.
رأی هیأت عمومی
اولاً: تعارض در آراء محرز است.
ثانیاً: مطابق تبصره ۳ ماده واحده قانون به کارگیری معلمین حق‌التدریس بر اساس قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران مصوب ۸ /۶ /۱۳۸۳، از تاریخ تصویب قانون، به کارگیری معلمان جدید حق التدریس به آیین‌نامه‌ای موکول شده است که به تصویب هیأت وزیران می‌رسد و در ماده ۳ آیین‌نامه اجرایی قانون موصوف مصوب ۹ /۵ /۱۳۸۴ هیأت وزیران، میزان حق التدریس معلمان شاغل به ازای هر ساعت برابر یک‌هشتادم حقوق و مزایای مستمر آنان و حداکثر تا سقف شصت ساعت در ماه تعیین شده است و در ماده ۸ همان آیین‌نامه، میزان حق التدریس نیروهای آزاد در ازای هر ساعت تدریس معادل یک‌نودم حقوق و فوق‌العاده شغل و فوق‌العاده جذب کارکنان باتحصیلات مشابه در ابتدای خدمت محاسبه شده است و در مصوبه شماره ۹۲۲۱۱ /ت۳۴۸۶۹هـ ـ ۶ /۸ /۱۳۸۵ هیأت وزیران که در راستای تبصره ۲ ماده ۴۳ قانون استخدام کشوری تصویب شده است اجرای تبصره ۲ ماده ۴۳ قانون پیش گفته به تصویب آیین‌نامه توسط هیأت وزیران موکول شده است و آیین‌نامه مربوط در سال ۱۳۵۰ به تصویب هیأت وزیران رسیده است و در تبصره ۵ ماده ۴ آیین‌نامه تبصره ۲ ماده ۴۳ قانون استخدام کشوری مقرر شده است ضوابط پرداخت حق‌التدریس در وزارت آموزش و پرورش در واحدهای تابعه به نحوی تعیین شود که از ارقام مندرج در اصلاحیه آیین‌نامه تجاوز نکند. با توجه به مراتب حق التدریس مصرح در تبصره ۲ ماده ۴۳ قانون استخدام کشوری مشمول معلمان حق التدریس وزارت آموزش و پرورش اعم از رسمی و آزاد نمی‌شود و پرداخت حق‌التدریس معلمان مشمول احکام مقرر در مواد ۸ و ۳ آیین‌نامه اجرایی تبصره ۳ ماده واحده قانون به کارگیری معلمان حق‌التدریس بر اساس قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران مصوب سال ۱۳۸۴ هیأت وزیران است زیرا که مصوبه شماره ۹۲۲۱۱ /ت۳۴۸۶۹هـ ـ ۶ /۸ /۱۳۸۵ هیأت وزیران که عام مؤخر است نمی‌تواند ناسخ مصوبه خاص معلمان حق‌التدریس موضوع آیین‌نامه اجرایی تبصره ۳ ماده واحده قانون به کارگیری معلمان حق‌التدریس بر اساس قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران مصوب سال ۱۳۸۴ بشود. با توجه به مراتب رأی شعبه سوم دیوان عدالت اداری به شماره دادنامه ۸۹۰۹۹۷۰۹۰۰۳۰۱۹۱۷ ـ ۱۸ /۱۲ /۱۳۸۹ در حدی که متضمن استدلال فوق‌الذکر است و خواسته شاکی را ناظر بر ایام قبل از حاکمیت فصل دهم قانون مدیریت خدمات کشوری در ۱ /۱ /۱۳۸۸ تلقی کرده است و به رد شکایت صادر شده است صحیح و موافق مقررات تشخیص می‌شود. این رأی به استناد بند ۲ ماده ۱۲ و ماده ۸۹ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال ۱۳۹۲ برای شعب دیوان عدالت اداری و سایر مراجع اداری مربوط در موارد مشابه لازم الاتباع است.
رئیس هیأت عمومی دیوان عدالت اداری ـ محمدجعفر منتظری