هیئت وزیران در جلسه مورخ 26 /4 /1384 بنا به پیشنهاد مشترک وزارتخانه‌ های صنایع و معادن و امور اقتصادی و دارایی و سازمان مدیریت و برنامه‌ ریزی کشور، موضوع نامه شماره 609230 /60 مورخ 26 /4 /1384 وزارت صنایع و معادن و به استناد ماده (7) قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران ـ مصوب 1383 ـ اساسنامه شرکت مادرتخصصی سازمان صنایع کوچک و شهرکهای صنعتی ایران را به شرح زیر تصویب نمود:

"اساسنامه شرکت مادرتخصصی سازمان صنایع کوچک و شهرکهای صنعتی ایران"
مصوب 1384,04,26با اصلاحات و الحاقات بعدی

فصل اول ـ کلیات

ماده 1 ـ شرکت مادر تخصصی سازمان صنایع کوچک و شهرکهای صنعتی ایران که در این اساسنامه به اختصار سازمان نامیده می‌ شود وابسته به وزارت صنایع و معادن بوده و مرکز اصلی آن در تهران می ‌باشد.

تبصره ـ تأسیس شعبه، نمایندگی و یا انحلال با پیشنهاد هیئت ‌مدیره و تصویب مجمع عمومی با رعایت قوانین و مقررات مربوط امکان ‌پذیر می ‌باشد.

ماده 2 ـ سازمان شرکت سهامی (خاص) و مدت آن نامحدود است.

ماده 3 ـ سازمان دارای شخصیت حقوقی و استقلال مالی و اداری بوده و طبق اساسنامه به صورت بازرگانی و انتفاعی اداره می ‌شود و تابع قانون تأسیس شرکت شهرکهای صنعتی ایران ـ مصوب ۱۳۶2 ـ و اصلاحیه بعدی آن و قانون تمرکز امور صنعت و معدن و تشکیل وزارت صنایع و معادن ـ مصوب ۱۳۷9 ـ می ‌باشد.

فصل دوم ـ موضوع ـ هدف، وظایف، اختیارات و سرمایه سازمان:

ماده 4 ـ موضوع فعالیت سازمان عبارت است از:

1 ـ تهیه و تدوین خط مشی ‌های اجرایی ایجاد و توسعه صنایع کوچک در چارچوب سیاستهای کلی وزارت صنایع و معادن.

2 ـ ایجاد زمینه ‌های لازم برای راه ‌اندازی، هدایت و توسعه سرمایه ‌گذاریهای بخش غیردولتی در صنایع کوچک به ویژه در مناطق کمتر توسعه یافته در چارچوب سیاستهای وزارت صنایع و معادن از طریق شرکتهای زیرمجموعه.

3 ـ ساماندهی و پشتیبانی از توسعه کارآفرینی، تأمین منابع مالی، توسعه فناوری، بهبود روشهای تولید، کاهش ضایعات، ارتقاء بهره‌ وری و کیفیت و رعایت ضوابط زیست محیطی در صنایع کوچک به منظور رقابت پذیر کردن آنها.

4 ـ اجرای طرحها و برنامه ‌های مرتبط با ایجاد و توسعه صنایع کوچک کشور در قالب اعتبارات تخصصی. (مندرج در قوانین بودجه سنواتی).

۵ ـ ساماندهی و پشتیبانی از ایجاد پیوند مناسب بین صنایع کوچک، متوسط و بزرگ، توسعه شبکه‌ ها، خوشه‌ های صنعتی و توسعه مراکز اطلاع‌ رسانی و تجارت الکترونیک برای آنها از طریق شرکتهای زیرمجموعه.

۶ ـ حمایت و پشتیبانی از تحقیقات کاربردی، توسعه‌ ای و ارتقاء سطح فناوری در واحدهای کوچک صنعتی.

7 ـ حمایت و پشتیبانی از انجام آموزشهای تخصصی و برنامه ‌های مربوط به ارتقاء مهارت کارکنان و داوطلبان ایجاد و توسعه صنایع کوچک.

۸ ـ ساماندهی اقدامات پشتیبانی از واحدهای کوچک صنعتی نوپا (در شرف ایجاد) و فراهم آوردن ساز و کار لازم برای پشتیبانی از فعالیتهای مخاطره ‌پذیر در صنایع کوچک از طریق شرکتهای زیرمجموعه.

9 ـ حمایت و پشتیبانی از توسعه بازار و همکاریهای فنی، اقتصادی و فناوری بین صنایع کوچک کشور با سایر کشورها.

10 ـ مطالعه، بررسی و برنامه ‌ریزی همه جانبه جهت احداث شهرکهای صنعتی اعم از عمومی، تخصصی (از جمله صنایع تبدیلی، کشاورزی و غیره)، فناوری، مجموعه کارگاهی و زادپروری (انکوباتوری).

11 ـ سازماندهی احداث شهرکهای صنعتی و ارایه خدمات ضروری برای متقاضیان ایجاد واحدهای تولیدی و خدماتی توسط شرکتهای زیرمجموعه.

12 ـ تأسیس شرکتهای شهرکهای صنعتی زیرمجموعه برای ایجاد عملیات مقرر در این اساسنامه با رعایت سیاستهای عمومی دولت در رابطه با توسعه صنایع در سطح کشور.

13 ـ انجام عملیات و خدمات مورد نیاز شرکتهای زیرمجموعه در کلیه زمینه ‌ها (فنی، مالی، اداری، خدماتی، آموزشی، اطلاع ‌رسانی، بازرگانی و مشاوره ‌ای) برای گسترش و تأمین تأسیسات زیربنایی شهرکهای صنعتی و سایر خدمات مورد نیاز.

14 ـ ایجاد هماهنگی در احداث، اجرا و اداره امور شهرکهای صنعتی و نظارت بر آنها به منظور استفاده مطلوب از سرمایه‌ گذاری های انجام شده.

15 ـ مشارکت در هر نوع فعالیت که موجب تسهیل تحقق اهداف مندرج در قانون تأسیس شرکت شهرکهای صنعتی ایران ـ مصوب ۱۳۶2 ـ و اصلاحیه بعدی آن گردد.

16 ـ انجام کلیه اموری که ضمن هماهنگی، استفاده مطلوب از امکانات شهرکهای صنعتی را در یک روند خودگردان از جهت مالی فراهم نماید.

17 ـ انجام سایر اموری که موجب رفع موانع و مشکلات فرا راه توسعه و گسترش صنایع کوچک در سطح کشور می‌ شود در چارچوب اساسنامه و با رعایت قوانین مربوط.

ماده ۵ ـ سرمـایـه سـازمـان مبلـغ سـه میلیـارد و پـانصــد و شصت و سه ‌میلیـون (۰۰0 /563 /3) ریال می‌ باشد که به سی و پنج هزار و ششصد و سی سهم یکصد هزار ریالی با نام تقسیم و تمامی آن متعلق به دولت و غیرقابل انتقال می ‌باشد.

فصل سوم ـ ارکان سازمان

ماده ۶ ـ سازمان دارای ارکان زیر است:‌
الف ـ مجمع عمومی
ب ـ هیئت ‌مدیره
ج ـ بازرس (حسابرس)

ماده 7 ـ مجمع عمومی سازمان مرکب از وزرای صنایع و معادن، جهاد کشاورزی، مسکن و شهرسازی، نیرو، امور اقتصادی و دارایی و رییس سازمان مدیریت و برنامه‌ ریزی کشور می ‌باشد و ریاست مجمع عمومی با وزیر صنایع و معادن است.

تبصره ـ مجمع عمومی با حضور اکثریت اعضاء رسمیت خواهد داشت و مصوبات آن با آراء حداقل چهار نفر لازم ‌الاجرا خواهد بود.

ماده ۸ ـ مجمع عمومی به دعوت رییس مجمع عمومی حداقل سالی دوبار، یک بار در نیمه اول سال برای رسیدگی و اتخاذ تصمیم نسبت به صورتهای مالی سال قبل و یک بار در نیمه دوم سال برای رسیدگی و اتخاذ تصمیم نسبت به بودجه سال آتی و خط مشی و سایر اموری که در دستور جلسه قرار دارد تشکیل خواهد شد. علاوه بر آن هر موقع لازم باشد جلسات مجمع عمومی به تصمیم رییس مجمع عمومی و یا هریک از اعضای مجمع عمومی و بنا به درخواست هیئت‌ مدیره و یا رییس هیئت‌ مدیره و یا بازرس (حسابرس) تشکیل خواهد شد.

تبصره ـ هیئت‌ مدیره و بازرس (حسابرس) بدون حق رأی با دعوت رییس مجمع عمومی در جلسات مجمع عمومی سازمان شرکت خواهند نمود.

ماده 9 ـ دستورجلسه و تاریخ تشکیل مجمع عمومی ده روز قبل از تشکیل آن کتباً برای اعضای مجمع عمومی ارسال می ‌شود. جلسات مجمع عمومی با حضور رییس مجمع و حداقل سه عضو دیگر رسمیت می‌ یابد.

ماده ۱0 ـ وظایف و اختیارات مجمع عمومی به شرح زیر است:

1 ـ بررسی و اتخاذ تصمیم نسبت به خط مشی و سیاستهای سالانه سازمان و شرکتهای زیرمجموعه.

2 ـ بررسی و اتخاذ تصمیم نسبت به پیشنهاد هیئت‌ مدیره جهت ایجاد شهرکهای صنعتی جدید و ارایه پیشنهاد لازم به هیئت وزیران جهت تصویب.

3 ـ بررسی و اتخاذ تصمیم نسبت به صورتهای مالی سازمان و صورتهای مالی تلفیقی و گزارش عملکرد فعالیتهای سازمان با توجه به گزارش بازرس (حسابرس).

4 (اصلاحی 13/04/1397)ـ بررسی و اتخاذ تصمیم نسبت به آیین ‌نامه ‌های مالی و معاملاتی سازمان با رعایت قوانین و پیشنهاد به هیئت وزیران برای تصویب.

۵ ـ بررسی و اتخاذ تصمیم نسبت به برنامه عملیات و بودجه سالیانه، اصلاحیه بودجه سازمان و نحوه تقسیم سود با رعایت ماده (۱۴۰) قانون اصلاح قانون تجارت.

6 (اصلاحی 17/10/1385)ـ انتخاب بازرس (حسابرس) طبق قانون استفاده از خدمات تخصصی و حرفه ای حسابداران ذی صلاح به عنوان حسابدار رسمی ـ مصوب 1372 ـ و تعیین حق الزحمه وی.

7 ـ بررسی و اتخاذ تصمیم نسبت به پیشنهادات هیئت‌ مدیره در رابطه با افزایش یا کاهش سرمایه و تغییر مفاد اساسنامه و ارایه پیشنهاد به هیئت وزیران جهت تصویب.

۸ ـ تعیین اعضای هیئت ‌مدیره و حقوق و مزایا و پاداش عملکرد آنها در حدودی که شورای حقوق و دستمزد مقرر می نماید و با رعایت ماده (۲۴۱) لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت.

9 ـ تعیین روزنامه کثیرالانتشار جهت ثبت آگهی ‌های سازمان.

10 ـ اتخاذ تصمیم نسبت به سایر موضوعاتی که با رعایت قوانین مربوط در دستور جلسه مجمع عمومی گذاشته شده است.

11 ـ بررسی و اتخاذ تصمیم نسبت به اساسنامه نمونه شرکتهای شهرکهای صنعتی زیرمجموعه و اصلاح اساسنامه آنها و ارایه به هیئت وزیران جهت تصویب.

12 ـ بررسی و تصویب آیین‌ نامه‌ های موضوع قانون تأسیس شرکت شهرکهای صنعتی ایران ـ مصوب ۱۳۶2 ـ و اصلاحات بعدی آن.

13 ـ اعطای وکالت نامه لازم برای واگذاری شرکتهای زیرمجموعه مشمول واگذاری به سازمان خصوصی ‌سازی.

ماده 11 ـ اعضای هیئت ‌مدیره سازمان متشکل از پنج نفر می ‌باشند که توسط مجمع عمومی انتخاب می ‌شوند. از بین اعضای هیئت‌ مدیره یک نفر به پیشنهاد وزیر صنایع و معادن و تصویب مجمع عمومی به عنوان رییس هیئت ‌مدیره و مدیرعامل انتخاب می ‌شود و سمت معاونت وزارت صنایع و معادن را داشته و از مزایای آن استفاده خواهد کرد.
اعضای هیئت ‌مدیره سازمان از افرادی که دارای تحصیلات عالی و سوابق مدیریت باشند به مدت دو سال منصوب می‌ شوند و انتخاب مجدد آنها بلامانع است.
جلسات هیئت ‌مدیره با حضور اکثریت اعضاء رسمیت خواهد یافت و تصمیمات اتخاذ شده با اکثریت آرای اعضای هیئت ‌مدیره معتبر خواهد بود. جلسات هیئت ‌مدیره می ‌باید حداقل هر پانزده روز یک بار تشکیل گردد. اداره جلسات با مدیرعامل و رییس هیئت‌ مدیره خواهد بود.

تبصره 1 ـ مدیرعامل و اعضای هیئت ‌مدیره سازمان علاوه بر رعایت قانون راجع به منع مداخله وزراء و نمایندگان مجلسین و کارمندان در معاملات دولتی و کشوری ـ مصوب 1337ـ حق ندارند بطور مستقیم یا غیرمستقیم در معاملات شرکت سهیم شوند.

تبصره 2 ـ پذیرش هر سمت دیگر به طور موظف و یا غیرموظف در شرکتهای مادر تخصصی و شرکتهای زیرمجموعه آنها از سوی اعضاء هیئت ‌مدیره شرکت مادر تخصصی و هیئت ‌مدیره شرکتهای زیر مجموعه ممنوع می ‌باشد.

ماده 12 ـ هیئت‌ مدیره جز درباره موضوعاتی که به موجب این اساسنامه در صلاحیت مجمع عمومی است دارای کلیه اختیارات لازم برای اداره امور سازمان می ‌باشد، موارد زیر بدون اینکه اختیارات مزبور را محدود کند از جمله اختیارات هیئت ‌مدیره است:‌

1 ـ پیگیری جهت حصول برنامه‌ها و طرحهای مصوب در حدود اهداف و وظایف سازمان.

2 ـ اجرای مصوبات و تصمیمات مجمع عمومی سازمان.

3 ـ تهیه سیاستها و خط مشی‌ های سالانه سازمان و شرکتهای زیرمجموعه جهت ارایه به مجمع عمومی.

4 ـ بررسی و تأیید گزارش عملیات سالیانه هیئت ‌مدیره و صورتهای مالی سازمان و صورتهای مالی تلفیقی برای تسلیم به بازرس (حسابرس) سازمان.

5 ـ بررسی بودجه سالانه سازمان، پیشنهادی رییس هیئت ‌مدیره و مدیرعامل جهت ارایه به مجمع عمومی.

۶ ـ تهیه و تنظیم اساسنامه و اصلاحیه اساسنامه شرکتهای زیرمجموعه حسب نیاز و با توجه به قوانین و مقررات ذی‌ ربط جهت ارایه به مجمع عمومی.

۷ ـ تهیه و تنظیم برنامه‌ های کوتاه مدت و میان مدت و آیین ‌نامه ‌های مالی و معاملاتی و استخدامی مورد نیاز جهت پیشنهاد به مجمع عمومی.

۸ ـ تعیین حقوق و مزایای مدیران شرکتهای زیرمجموعه براساس قوانین و مقررات مربوط.

9 ـ بررسی و ارایه پیشنهادات در مورد ایجاد شهرک صنعتی با رعایت قوانین و مقررات مربوط جهت تصمیم‌ گیری به مجمع عمومی.

10 ـ بررسی و تصویب طرحهای پیشنهادی رییس هیئت‌ مدیره و مدیرعامل جهت ایجاد هماهنگی و استفاده مطلوب از امکانات شهرکهای صنعتی.

11 ـ تهیه طرح شهرکهای صنعتی براساس ضوابط اعلام شده توسط وزارت مسکن و شهرسازی برای احداث شهرکهای صنعتی و بررسی و تصویب طرحها براساس همان ضوابـط (با توجـه به بند ۷ ماده واحده قانون تأسیس شرکت شهرکهای صنعتی ایران ـ مصوب ۱۳۶۲ ـ ).

12 ـ بررسی و پیشنهاد تأسیس شرکتهای شهرکهای صنعتی زیرمجموعه در نقاط مختلف کشور به مجمع عمومی.

13 ـ بررسی و تصویب طرحهای پیشنهادی برای خودکفایی شهرکهای صنعتی.

14 ـ ارایه پیشنهاد هر نوع مشارکت و سرمایه ‌گذاری در شرکتهای زیرمجموعه به مجمع عمومی به منظور طی مراحل قانونی مربوط.

15 ـ نمایندگی سهام سازمان در مجامع عمومی شرکتهای زیرمجموعه و واحدهایی که تمام یا قسمتی از سهام آنها به سازمان تعلق دارد.

16 ـ طراحی و ارایه برنامه ‌های آموزشی در جهت تربیت و ارتقاء کادر مدیریت در شرکتهای زیرمجموعه.

17 (الحاقی 19/04/1387)- اخذ تسهیلات و اعتبار از منابع بانکی و مؤسسات مالی مجاز، ارائه تضمین های مورد نیاز، تعهد، ظهرنویسی، قبول و پرداخت اوراق تجاری و به امانت گذاردن و وثیقه هر نوع اسناد و مدارک در رابطه با تسهیلات دریافتی در چارچوب قوانین و مقررات قانونی مربوط.

ماده ۱3 ـ مدیرعامل بالاترین مقام اجرایی سازمان بوده و دارای اختیارات لازم برای انجام کلیه امور سازمان در چارچوب بودجه و برنامه مصوب و اساسنامه و آیین ‌نامه ‌های مربوط به مصوبات مجمع عمومی و مصوبات هیئت‌ مدیره می ‌باشد و دارای وظایف و اختیارات زیر است:

1 ـ اجرای مصوبات و تصمیمات مجمع عمومی و هیئت ‌مدیره و انجام کلیه امور اداری و اجرایی سازمان در حدود بودجه مصوب.

2 ـ تهیه سیستمهای پیشرفته مدیریتی جهت سازمان و شرکتهای زیرمجموعه و ارایه به هیئت‌ مدیره.

3 ـ تهیه و تنظیم بودجه سالانه سازمان و شرکتهای زیرمجموعه و ارایه به هیئت ‌مدیره.

4 ـ تهیه و تنظیم صورتهای مالی و صورتهای مالی تلفیقی و گزارش عملکرد سالانه سازمان.

۵ ـ نظارت برحسن اجرای وظایف مندرج در قانون تأسیس شرکت شهرکهای صنعتی ایران ـ مصوب ۱۳۶2 ـ و اصلاحات بعدی آن.

۶ ـ نمایندگی سازمان در مراجع قضایی و اداری.

۷ ـ رسیدگی و اخذ تصمیم درباره کلیه امور اداری،‌ آموزشی، استخدامی و اخراج کارکنان طبق آیین نامه‌ های داخلی سازمان و با رعایت قوانین و مقررات مربوط.

۸ ـ تهیه تشکیلات و آیین ‌نامه‌ های مورد نیاز سازمان و پیشنهاد به هیئت ‌مدیره.

9 ـ طرح اقامه دعوی علیه اشخاص اعم از حقیقی و حقوقی و مؤسسات و شرکتهای دولتی و غیردولتی در موارد لزوم و دفاع از کلیه دعاوی که علیه سازمان اقدام شده ‌اند و اقامه دعوی متقابل، ورود ثالث در دعوی و جلب ثالث و دفاع از دعاوی متقابل در تمام مراجع.

10 ـ انجام سایر اموری که با رعایت قوانین و مقررات مربوط برای پیشبرد هدفهای سازمان ضروری است.

تبصره 1 ـ مدیرعامل می ‌تواند قسمتی از اختیارات خود را به موجب ابلاغ کتبی به هریک از اعضای هیئت‌ مدیره یا سایر مدیران ارشد سازمان به تشخیص و مسئولیت خود تفویض نماید.

ماده 14 ـ مجمع عمومی عادی سالانه، بازرس (حسابرس) سازمان را برای مدت یک سال انتخاب می‌ کند.

ماده 15 ـ بازرس (حسابرس) باید درباره صحت صورتهای مالی که مدیران برای تسلیم به مجمع عمومی تهیه می‌ کنند و همچنین درباره صحت اطلاعاتی که مدیران دراختیار مجمع عمومی گذاشته ‌اند اظهارنظر نموده و گزارش خود را به مجمع عمومی عادی تسلیم نماید. گزارش بازرس (حسابرس) باید لااقل ده روز قبل از تشکیل مجمع عمومی عادی جهت اعضای مجمع عمومی ارسال گردد. تصمیماتی که بدون گزارش بازرس (حسابرس) راجع به صورتهای مالی از طرف مجمع عمومی اتخاذ شود از درجه اعتبار ساقط خواهد بود.

ماده 16 ـ چنانچه بازرس (حسابرس) در ضمن بازرسی اشکالاتی را ملاحظه نماید مکلف است مراتب را کتباً به اطلاع مدیرعامل برساند و اگر نسبت به رفع اشکال اقدام نشد می ‌تواند موضوع را به مجمع عمومی گزارش نماید.

ماده 17 ـ بازرس (حسابرس) حق ندارد در امور جاری سازمان مداخله نماید و باید وظایف خود را طوری انجام دهد که اخلالی در کار جاری سازمان ایجاد ننماید.

ماده 18 ـ به منظور اعمال منظم و روشمند فرآیند ارزیابی و حصول اطمینان از کارایی و اثربخشی عملیات و رعایت صرفه ‌‌های اقتصادی و سنجش اعمال مدیریت براساس معیارهایی که از پیش تعیین شده و انعکاس نتایج آن در گزارشها و نظارت بر حسن اداره سازمان و شرکتهای زیرمجموعه براساس برنامه ‌ها و اهداف مصوب و همچنین حصول اطمینان از استقرار سیستمهای کنترلی، کمیته حسابرسی عملکرد زیر نظر هیئت ‌مدیره سازمان تشکیل می‌ شود.

ماده 19 ـ سال مالی سازمان از اول فروردین ماه تا پایان اسفند ماه هر سال می ‌باشد. صورتهای مالی سازمان همراه با گزارش عملیات سالانه هیئت ‌مدیره باید در موعد مقرر قانونی به بازرس (حسابرس) سازمان داده شود و حسابرسان مکلفند گزارش خود را در مواعد قانونی مربوط به مجمع عمومی تسلیم نمایند.

ماده 20 ـ سازمان مکلف است حداکثر ظرف شش ماه از تاریخ ابلاغ این اساسنامه، آیین ‌نامه‌ های مربوط را تهیه و برای تصویب به مراجع ذی ‌ربط تسلیم نماید و تا موقعی که آیین ‌نامه ‌های مذکور به تصویب برسد مقررات فعلی سازمان اجرا خواهد شد.

این اساسنامه به موجب نامه شماره 12973 /30 /84 مورخ ۲۷ /۵ /۱۳۸۴ شورای نگهبان به تأیید شورای یاد شده رسیده است.

محمدرضا عارف
معاون اول رئیس‎ جمهور