هیئت وزیران در جلسه مورخ 23 /8 /1389 بنا به پیشنهاد مشترک وزارتخانه های امور اقتصادی و دارایی، کشور و شورای عالی استان ها و به استناد تبصره (2) ماده (39) قانون مالیات بر ارزش افزوده – مصوب 1387- ،آییننامه اجرایی تبصره یاد شده را به شرح زیر تصویب نمود:
«آییننامه اجرایی تبصره (2) ماده (39) قانون مالیات بر ارزش افزوده»
مصوب 1389,08,23
ماده 1- در این آییننامه اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط به کار می روند:
الف- قانون : قانون مالیات بر ارزش افزوده - مصوب 1387-
ب- شاخص جمعیت: آخرین سرشماری رسمی انجام شده با توجه به تاثیر نرخ رشد جمعیت اعلامی در هر سال توسط مرکز آمار ایران
ج- شاخص کمتر توسعه یافتگی : شاخص مبنای تعیین فهرست مناطق کمتر توسعه یافته موضوع تبصره (1) ماده (132) قانون مالیاتهای مستقیم - مصوب 1380- در ابتدای هر دوره برنامه توسعه اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران
ماده 2- وجوه واریزی به حساب تمرکز وجوه به نسبت بیست درصد (20 %) کلان شهرها (شهرهای بالای یک میلیون نفر جمعیت) بر اساس شاخص جمعیت، شصت درصد (60 %) سایر شهرها بر اساس شاخص کمتر توسعه یافتگی و جمعیت به شرح جدول پیوست که تایید شده به مهر "پیوست تصویب نامه هیئت وزیران" است و بیست درصد (20 %) دهیاری ها بر اساس شاخص جمعیت توزیع و توسط شهرداری ها و دهیاری ها هزینه می شود.
ماده 3- توزیع وجوه واریزی به حساب تمرکز وجوه وزارت کشور، تحت نظر کارگروهی متشکل از نمایندگان معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی رییس جمهور و وزارتخانه های امور اقتصادی و دارایی و کشور و یک نفر ناظر به انتخاب کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی خواهد بود.
ماده 4- وجوه قید شده در تبصره (1) ماده (38) و بند (الف) ماده (39) در خارج از حریم شهرها پس از کسر وجوهات موضوع ماده (37) ، تبصره (3) ماده (38) و تبصره (1) ماده (39) قانون در حساب تمرکز وجوه که به نام وزارت کشور افتتاح می گردد، واریز می شود و بر اساس مفاد این آییننامه و شاخص جمعیت و کمتر توسعه یافتگی بین دهیاری های همان شهرستان توزیع می گردد.
ماده 5- عوارض موضوع بند (ب) ماده (39) و بند (ج) ماده (46) قانون پس از کسر وجوهات موضوع ماده (37) و تبصره (1) ماده (39) قانون با رعایت شاخص جمعیت بین کلان شهرها توزیع می گردد و برای سایر شهرها با رعایت شاخص جمعیت و کمتر توسعه یافتگی و برای دهیاری ها با رعایت شاخص جمعیت طبق فهرستی که در ابتدای هر سال توسط وزارت کشور تهیه می شود، توزیع می گردد.
تبصره- توزیع عوارض خارج از حریم شهرها موضوع بند (الف) و تبصره (1) ماده (38) قانون بین دهیاری ها بر اساس شاخص جمعیت و کمتر توسعه یافتگی خواهد بود.
ماده 6- هرگونه برداشت از حساب تمرکز وجوه به جز پرداخت به شهرداری ها و دهیاری ها و وجوه موضوع ماده (37) و تبصره های (2) و (3) ماده (38) و تبصره (1) ماده (39) قانون ممنوع می باشد.
ماده 7- سازمان امور مالیاتی موظف است هر ماه عوارض وصولی موضوع تبصره (2) ماده (39) قانون را حداکثر تا پانزدهم ماه بعد به حساب تمرکز وجوه وزارت کشور واریز نماید.
ماده 8- وزارت کشور مکلف است ظرف یک ماه پس از وصول وجوه موضوع تبصره (2) ماده (39) قانون نسبت به واریز آن به حساب شهرداری ها و دهیاری ها اقدام نماید.
ماده 9- وزارت کشور موظف است گزارش عملکرد وجوه دریافتی را هر سه ماه یکبار به شورای عالی استان ها و کمیسیون اقتصادی مجلس ارائه نماید.
ماده 10- چگونگی توزیع و مصرف مبالغ واریزی با توجه به سیاست های پیش بینی شده و مصوب در فصل عمران شهری و روستایی قوانین برنامه توسعه اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و برنامه های مصوب توسعه استان و با در نظر گرفتن سیاست های کلی توسعه شهری و روستایی کشور در چارچوب بودجه مصوب فصل عمران شهری و روستایی شهرداری ها و دهیاری ها خواهد بود.
تبصره 1- نحوه تعیین و تصویب طرح ها و پروژه های عمرانی و زیربنایی مصوب شهرداری ها و دهیاریها و هزینه وجوه مواد (4) و (5) این آییننامه مطابق مقررات مندرج در آییننامه های مالی و معاملاتی شهرداری ها و دهیاری ها و سایر قوانین و مقررات مربوط خواهد بود.
تبصره 2- نظارت بر نحوه عملکرد هزینه اعتبارات واگذار شده بر عهده دفاتر استانی سازمان شهرداری ها و دهیاری های کشور و تا قبل از تشکیل آن، بر عهده حوزه معاونت امور عمرانی استانداری ها می باشد.
تبصره 3- شهرداری ها و دهیاری ها مکلفند گزارش عملکرد هزینه اعتبارات خود را از طریق دفاتر استانی سازمان شهرداری ها و دهیاریهای کشور (در صورت عدم تشکیل از طریق حوزه معاونت امور عمرانی استانداریها) در مقاطع سه ماهه برای سازمان یاد شده ارسال نمایند.
ماده 11- وزارت کشور مسئول حسن اجرای این آییننامه می باشد.
محمدرضا رحیمی - معاون اول رییس جمهور