آئین‌نامه مرجع ملی و نهاد هماهنگی کنوانسیون سازمان ملل متحد برای مبارزه با فساد


هیأت‌ وزیران در جلسه ۲۱ / ۱۲ / ۱۳۹۲ به پیشنهاد شماره ۴۸۲۲۲ / ۰۱ / ۹۰ مورخ ۲۴ / ۱۲ / ۱۳۹۰ وزارت دادگستری و به استناد اصل یکصد و سی و هشتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و برای اجرای تصویب‌نامه شماره ۲۵۸۸۴۰ / ۴۴۱۳۶ مورخ ۲۴ / ۱۲ / ۱۳۸۸، آئین‌نامه مرجع ملی و نهاد هماهنگی کنوانسیون سازمان ملل متحد برای مبارزه با فساد را به شرح زیر تصویب کرد:

آئین‌نامه مرجع ملی و نهاد هماهنگی کنوانسیون سازمان ملل متحد
برای مبارزه با فساد
مصوب 1392,12,21

ماده ۱ - در این آئین‌نامه اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط بکار می‌روند:
الف - کنوانسیون: کنوانسیون سازمان ملل متحد برای مبارزه با فساد - مصوب ۱۳۸۲ - (برابر با سال ۲۰۰۳ میلادی) موضوع قانون الحاق دولت جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون سازمان ملل متحد برای مبارزه با فساد - مصوب ۱۳۸۷ - .
ب - مرجع ملی: وزارت دادگستری به عنوان نهاد هماهنگ کننده.
ج - نظارت و ارزیابی: پایش و ارزیابی مستمر و دوره‌ای فعالیت دستگاه‌های دولتی و بخش‌های عمومی غیردولتی، تعاونی و خصوصی در اجرای مفاد کنوانسیون در چارچوب قوانین و مقررات مربوط.
د - دبیرخانه: واحد اداری مستقر در وزارت دادگستری که تحت نظارت دبیر مرجع ملی فعالیت می‌‌کند.
ه - - مجمع دولت‌های عضو: مجمع موضوع بند (۱) ماده (۶۳) کنوانسیون.
و - دبیرخانه کنوانسیون: دفتر مقابله با مواد مخدر و جرم سازمان ملل متحد مستقر در وین که از سوی دبیرکل سازمان ملل متحد مسئول پیگیری اجرای ماده (۶۴) کنوانسیون است.
ز - مرور: فرآیند بررسی و ارزیابی تدابیر و اقدامات هریک از دولت‌های عضو برای اجرای مفاد کنوانسیون توسط سایر اعضاء بر اساس الزامات مندرج در بند (۷) ماده (۶۳) کنوانسیون و مصوبات مجمع دولت‌های عضو.
ح - شورا: شورای مرجع ملی.

ماده ۲ - این آئین‌نامه در اجرای کنوانسیون تصویب و مرجع ملی در چارچوب کنوانسیون فعالیت می‌کند و هدف آن ایجاد بسترهای لازم جهت تحقق اهداف کنوانسیون است.

ماده 3 - وظایف و اختیارات مرجع ملی در چارچوب قوانین و مقررات مربوط به شرح زیر می‌باشد:

۱ - تدوین برنامه‌های اجرایی و دستورالعمل‌ها در زمینه اجرای مفاد کنوانسیون.

۲ - تبادل اطلاعات و تجربیات مرتبط با کنوانسیون با اشخاص ذی‌صلاح موضوع کنوانسیون با رعایت مصالح کشور مطابق دستورالعمل مصوب مرجع ملی.

۳ - ایجاد هماهنگی بین دستگاه‌ها، نهادها و اشخاص موضوع کنوانسیون و حسب مورد کمک به افزایش همکاری بین بخشی در راستای اجرای کنوانسیون.

۴ - شناسایی خلأها و الزامات و ضرورت‌های تقنینی، اجرایی و قضایی و ارایه گزارش و پیشنهاد به مراجع مربوط.

۵ - برقراری ارتباط با دبیرخانه کنوانسیون و تشکیلات وابسته با هماهنگی وزارت امور خارجه.

۶ - مشارکت در تهیه، تدوین و پیگیری تصویب یادداشت تفاهم و موافقتنامه‌های دو یا چند جانبه و همکاری در تنظیم روابط با سایر دولت‌ها و سازمان‌های بین‌المللی به منظور پیگیری همکاری‌های بین‌المللی در زمینه اجرای کنوانسیون و بهره‌گیری بهینه از ظرفیت‌های آن.

۷ - تهیه، تنظیم و ارایه گزارش‌های مرور، دوره‌ای و موردی جمهوری اسلامی ایران با همکاری سایر دستگاه‌های ذی‌ربط.

۸ - مدیریت و هدای - ت فرایند مرور سایر کشورهای عضو توسط جمهوری اسلامی ایران.

۹ - تعیین و معرفی مأمور یا مأموران رابط با هماهنگی دستگاه‌های ذی‌ربط، به منظور تسهیل ارتباط مؤثر حسب مورد بین مراجع ذی‌صلاح داخلی و خارجی در چارچوب ترتیبات یا موافقتنامه‌های دو جانبه.

۱۰ - مساعدت به دستگاه‌های اجرایی و سازمان‌های مردم نهاد و بخش خصوصی به منظور آموزش و تقویت بنیه علمی و عملی لازم در راستای پیشگیری و مبارزه با فساد و در صورت لزوم فراهم‌سازی و تبادل اطلاعات علمی و تحقیقی.

۱۱ - همکاری با دستگاه‌های ذی‌ربط به منظور افزایش آگاهی‌های عمومی از جمله ایجاد دیدارگاه (پایگاه) اطلاع‌رسانی.

۱۲ - نظارت و پیگیری مستمر بر اجرای مفاد کنوانسیون و ارزیابی آن.

۱۳ - مشارکت مؤثر در فعالیتهای مجمع دولتهای عضو و نهادهای وابسته با هماهنگی وزارت امور خارجه و همکاری دیگر نهادهای صلاحیتدار داخلی و پیگیری، هماهنگی و نظارت بر اجرای مصوبات مجمع مذکور در چارچوب قوانین و مقررات داخلی.

ماده ۴ - ارکان مرجع ملی عبارتند از:
۱ - رئیس (وزیر دادگستری)
۲ - شورای مرجع ملی
۳ - دبیر

ماده ۵ - وظایف و اختیارات رئیس عبارتند از:

۱ - ریاست شورا و نظارت بر حسن اجرای مصوبات آن

۲‌ - ارتباط و هماهنگی با دستگاه‌های اجرایی، تقنینی و قضایی و سازمان‌های مردم نهاد داخلی

۳ - ارتباط و هماهنگی با مراجع خارجی و بین‌المللی ذی‌ربط، با هماهنگی دستگاه‌های ذی‌ربط و رعایت مقررات مربوط

۴ - ارایه گزارش عملکرد دوره‌ای یا موردی مرجع ملی به مقامات کشور

۵ - پیشنهاد بودجه مرجع ملی

۶ - تدوین برنامه‌های اجرایی و ابلاغ آن به دستگاه‌های اجرایی مربوط در چارچوب مقررات

۷ - ارزیابی عملکرد بر مبنای برنامه‌های ابلاغی

۸ - سایر وظایف و اختیارات مرجع ملی مصرح در ماده (۳) که در اختیار سایر ارکان قرار داده نشده‌است.

تبصره - رئیس می‌تواند بخشی از اختیارات و وظایف خود را به معاونین و مدیران ذی‌ربط خود تفویض کند.

ماده ۶ - شورای مرجع ملی با هدف هماهنگی و ارایه مشورت به رئیس در موارد ارجاعی، با ترکیب زیر تشکیل می‌شود:

۱ - رئیس مرجع ملی (رییس شورا)

۲ - دبیر مرجع ملی (دبیر شورا)

۳ - معاون حقوقی قوه قضاییه

۴ - معاون اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم قوه قضاییه

۵ - رئیس کل دادگستری استان تهران

۶ - رئیس سازمان حسابرسی یا یکی از معاونان وی

۷ - رئیس دیوان محاسبات کشور یا یکی از معاونان وی

۸ - رئیس سازمان بازرسی کل کشور یا یکی از معاونان وی

۹ - نمایندگان مطلع و تام‌الاختیار:
الف - وزارت اطلاعات
ب - وزارت امور خارجه
پ ‌ - وزارت امور اقتصادی و دارایی
ت - وزارت کشور
ث - شورای عالی امنیت ملی
ج - دادستانی کل کشور
چ - بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران
ح - قوه قضائیه در حوزه مبارزه با مفاسد اقتصادی
خ - سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران
د - نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران
ذ - معاونت برنامه‌ریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهور
ر - معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رئیس جمهور

تبصره - دبیر شورا می‌تواند حسب مورد از نمایندگان سایر دستگاه‌های اجرایی، قضایی و تقنینی و نمایندگان بخش خصوصی و سازمان‌های مردم نهاد و کارشناسان مجرب دعوت نماید.

ماده ۷ - شورا به تشخیص رئیس و با دعوت اعضاء توسط دبیر تشکیل جلسه خواهد داد.

ماده ۸ - دبیر مرجع ملی از میان معاونان وزیر دادگستری که در زمینه کنوانسیون تجربه کافی دارد توسط رئیس منصوب می‌شود.

ماده ۹ - وظایف دبیر مرجع ملی عبارتند از:

۱ - تمشیت امور اداری و اجرایی مرجع ملی

۲ - دعوت از اعضاء، تهیه دستور جلسات، تدوین صورتجلسات و ابلاغ مصوبات مرجع ملی به دستگاه‌های اجرایی و پیگیری آنها

۳ - کسب آگاهی و جمع‌آوری اطلاعات درباره تحولات بین‌المللی مرتبط با کنوانسیون و ارایه گزارش به رئیس مرجع و اعضاء شورا

۴ - ارتباط با دبیرخانه کنوانسیون و پاسخ به استعلامات و پرسش‌های واصل شده از آن، با اطلاع رئیس مرجع ملی و با هماهنگی وزارت امور خارجه

5 - پیشنهاد ترکیب هیأت‌های اعزامی برای شرکت در اجلاس‌های مربوط به کنوانسیون به رئیس مرجع ملی

۶ - پیگیری اجرای مصوبات مرجع ملی

۷ - پیگیری تشکیل کارگروه‌های تخصصی با حضور خود یا نماینده وی در آن

۸ - ایجاد بانک اطلاعات اسناد و گزارش‌های مربوط به کنوانسیون

۹ - پیگیری اجرای مصوبات مجمع ملی دولت‌های عضو در چهارچوب قوانین و مقررات داخلی

تبصره - دبیر می‌تواند با تأیید رئیس از مراکز پژوهشی و کارشناسان مجرب جهت انجام وظایف دبیرخانه استفاده نماید.

ماده ۱۰ - دبیرخانه با رعایت ساختار تشکیلاتی وزارت دادگستری در این وزارتخانه با مسئولیت دبیر مرجع ملی تشکیل و انجام وظیفه می‌نماید.

ماده ۱۱ - در اجرای مطلوب وظایف و اختیارات مرجع ملی، کارگروه‌های تخصصی حسب نظر شورای مرجع ملی تشکیل و اصلاح می‌شوند. عناوین، وظایف، ترکیب اعضاء و دستورالعمل کاری هر یک از کارگروه‌های تخصصی با نظر شورای مرجع ملی تعیین و با حکم رئیس مرجع ملی ابلاغ می‌شود.

تبصره - گزارش‌ها و مصوبات کارگروه‌ها از طریق دبیر و حسب مورد به رئیس و اعضای شورا ارسال می‌شوند.

ماده 12 - وزیر دادگستری مسئول نظارت بر حسن اجرای این آئین‌نامه می‌باشد و تمامی نهادها و دستگاه‌های اجرایی در چارچوب وظایف محوله موظف به همکاری هستند.

معاون اول رئیس جمهور - اسحاق جهانگیری