وزیران عضو شورای هماهنگی مناطق آزاد تجاری- صنعتی و ویژه اقتصادی در جلسه 20 /12 /1392 به استناد اصل یکصد و سی و هشتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و با رعایت تصویب نامه شماره 113200 / ت 49516 هـ مورخ 5 /6 /1392 آیین نامه چگونگی ایجاد مناطق آزاد تجاری- صنعتی را به شرح زیر تصویب کردند:

آیین نامه چگونگی ایجاد مناطق آزاد تجاری – صنعتی
مصوب 1392,12,20

ماده 1- در این آیین نامه اصطلاحات زیر در معانی مشروح به کار می روند:
الف- شورا: شورای هماهنگی مناطق آزاد تجاری- صنعتی و ویژه اقتصادی.
ب- منطقه : هر یک از مناطق آزاد تجاری- صنعتی که به موجب قانون تأسیس شده و یا می شوند.
ج- دبیرخانه : دبیرخانه شورای هماهنگی مناطق آزاد تجاری- صنعتی و ویژه اقتصادی
د- متقاضی: شخص حقوقی دولتی که ایجاد منطقه را درخواست می کند.
هـ - طرح توجیهی (مطالعات اولیه) : شامل مطالعات پایه مبتنی بر مزیت های اقتصادی، تاریخی و فرهنگی به همراه برآورد هزینه های راه اندازی و نحوه تأمین منابع مالی مورد نیاز به همراه برنامه زمانبندی و تأثیر عملکرد منطقه بر اقتصاد محلی و ملی با توجه به بازار کشورهای هدف برای تهیه مواد اولیه و صادرات کالاهای ساخته شده و تأثیر آن بر شاخص ها و استانداردهای فرهنگی، اجتماعی و زیست محیطی.
و- طرح جامع: طرح بلند مدتی که در آن ضوابط و مقررات مربوط به نحوه استفاده از اراضی و منطقه بندی مربوط به حوزه های مسکونی، فرهنگی، آموزشی، صنعتی، بازرگانی، اداری و کشاورزی و تأسیسات، تجهیزات و تسهیلات شهری و نیازمندیهای عمومی منطقه، خطوط کلی ارتباطی و فرودگاه ها و بنادر و سطح لازم برای ایجاد تأسیسات، تجهیزات و تسهیلات عمومی مناطق، نوسازی، بهسازی و اولویت های مربوط به آنها و حفظ بنا و نماهای تاریخی و مناظر طبیعی تبیین می شود. این طرح در تطبیق با طرح های ناحیه ای و منطقه ای مصوب شورای عالی شهرسازی و معماری تهیه می شود.
ز- زیر ساخت ها: مجموع امکانات و پیش نیازهای ضروری و لازم جهت ایجاد و تأسیس منطقه متناسب با موقعیت جغرافیایی محدوده مورد نظر در بخشهای حمل و نقل (هوایی، زمینی و دریایی)، انرژی و ارتباطات و فناوری اطلاعات.
ح- محدوده منطقه : محدوده جغرافیایی که تحت حاکمیت قوانین و مقررات منطقه قرار می گیرد.

ماده 2- فرآیند بررسی ایجاد هر منطقه شامل مراحل و تشریفات زیر می باشد:
الف- ارایه طرح توجیهی به همراه نقشه جانمایی و سایر اسناد و مدارک مربوط توسط متقاضی به دبیرخانه.
ب- ارایه موافقت بدون قید و شرط دستگاه های اجرایی تأمین کننده خدمات زیر ساختی و سایر مراجع ذی ربط قانونی.
ج- بررسی مدارک و طرح توجیهی ارایه شده توسط دبیرخانه.
د- ارایه گزارش نهایی ارزیابی ایجاد منطقه به دبیر شورا.
هـ - طرح ایجاد منطقه در شورا بر حسب تصمیم دبیر شورا.
و- تنظیم و تقدیم لایحه ایجاد منطقه جهت سیر مراحل قانونی تصویب.

ماده 3- وجود اراضی مناسب جهت تأسیس منطقه یکی از مهمترین پیش نیازهای تأسیس این مناطق است. جانمایی محدوده منطقه باید به نحوی باشد تا با توجه به اهداف تأسیس منطقه، شرایط طبیعی و امکانات بالقوه و بالفعل مورد نیاز را دارا باشد.

تبصره 1- حداقل میزان مساحت مورد نیاز با توجه به طرح توجیهی و کاربری اراضی تعیین خواهد شد و لازم است حداقل هفتاد درصد اراضی محدوده پیشنهادی بدون معارض باشد.

تبصره 2- سازمان منطقه مکلف است ظرف دو سال از تاریخ ابلاغ مصوبه شورا، نسبت به تهیه و ارایه طرح جامع اقدام نماید.

ماده 4- متقاضیان تأسیس منطقه مکلفند درخواست خود را همراه با مدارک و مستندات مورد نیاز به شرح زیر به دبیرخانه تسلیم نمایند:

1- ارایه تقاضای بالاترین مقام دستگاه همراه با طرح توجیهی.

2- نقشه جانمایی (کاداستر) محدوده پیشنهادی و موقعیت جغرافیایی (جهات چهارگانه و موقعیت نسبت به شهرهای اطراف و غیره)

3- وضعیت شبکه های زیربنایی شامل:
الف- آب (موافقت غیر مشروط دستگاه ذی ربط).
ب- برق (موافقت غیر مشروط دستگاه ذی ربط).
ج- زیر ساختهای مورد نیاز ارتباطات و فناوری اطلاعات (موافقت غیر مشروط دستگاه ذی ربط).
د- شبکه های مواصلاتی (زمینی، دریایی و هوایی).
هـ - انرژی (موافقت غیر مشروط دستگاه ذی ربط).

4- نظر مساعد استانداری و تعهد برای حمایت از منطقه.

5- اعلام وضعیت اراضی محدوده پیشنهادی اعم از مالکیت دولتی و غیردولتی.

6- نظر مساعد ستاد کل نیروهای مسلح.

7- تطبیق جغرافیایی محدوده منطقه پیشنهادی با محدوده های مصوب در تقسیمات کشوری.

تبصره - چنانچه مدارک و مستندات درخواستی ناقص، مبهم و فاقد اطلاعات ضروری باشد، مهلتی جهت رفع نقص به متقاضی داده خواهد شد. چنانچه متقاضی ظرف مهلت مقرر جهت رفع نقص اقدام نکند، بررسی درخواست از دستور کار دبیرخانه خارج خواهد شد.

این تصویب نامه در تاریخ 24 /4 /1393 به تأیید مقام محترم ریاست جمهوری رسیده است.

اسحاق جهانگیری
معاون اول رییس جمهور