به منظور طرح هر گونه ادعای حقوقی، مدعی آن بایست درخواست خود را در قالب دادخواست، خطاب به مرجع محترم قضایی صالح از طریق نظام الکترونیکی پیش بینی شده، طرح کند که مقدمه هر دعوای حقوقی را می تواند دادخواست نام گذاشت.
هر کس اگر ادعا یا خواهان حقی باشد اما تصمیم بر طرح دعوا ندارد می تواند با ارسال اظهارنامه، مخاطب آن را آگاه نموده تا بدون طرح دعوا اختلافات خویش را حل و فصل نمایند.
دعاوی تصرف یا ثلاث سه قسم ویژه از دعاوی مختص اموال غیرمنقول است که مدعی بدون اثبات مالکیت بر مال غیرمنقول یا اثبات حق ارتفاق یا حق انتفاع می تواند دعوای خود را مطرح تا مورد رسیدگی قضایی قرار گیرد.
به منظور طرح دعاوی تصرف، مدعی بایست الزاماتی را رعایت نماید که عدم رعایت آن ممکن است موجب رد دعوای تصرف خواهان شود که از جمله آن می توان به طرح دعوای تصرف عدوانی پس از طرح دعوای اثبات مالکیت اشاره کرد.
دعوای رفع تصرف عدوانی دارای آثار و شرایطی است که از سایر دعاوی متمایز می گردد از جمله لازم الاجرا بودن حکم بدوی و نداشتن اثر تعلیقی از بابت تجدیدنظرخواهی بر حکم بدوی می باشد.
شهادت از جمله ادله اثبات دعوا در امور حقوقی و کیفری است که برای قاضی موضوعیت دارد یعنی در صورت عدم تعارض میان اظهارات شهود، قاضی مکلف به پذیرش است مگر اینکه علم قاضی خلاف آن باشد.
شهود برای بیان شهادت خویش بایست شرایطی داشته باشند تا شهادت ایشان مورد پذیرش محکمه قرار گیرد در واقع شهود بایست به شهادتی که می دهند بدواً علم داشته باشند و از روی ظن یا گمان شهادت ندهند.
چگونگی تعیین کارشناس رسمی دادگستری، نحوه ابلاغ، نحوه ارجاع، اعلام نظریه کارشناسی، مهلت انجام کارشناسی، مهلت اعتراض به نظر کارشناسی از جمله مواردی است که توسط مرجع قضایی رسیدگی کننده به پرونده انجام می شود.